Category

Aktualności

Uznanie kwalifikacji fizjoterapeuty we Włoszech

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły języka włoskiego
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Włochy to jeden z demograficznie najstarszych krajów nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. Jednocześnie jest to kraj ludzi bardzo aktywnych fizycznie, w którym wiele osób amatorsko uprawia sport (m.in. piłkę nożną, kolarstwo, narciarstwo), co z kolei przekłada się na dość wysoki poziom urazowości spowodowanych kontuzjami jakie nieodzownie towarzyszą aktywnemu stylowi życia. Sprawia to, że fizjoterapeuta jest jednym z najbardziej poszukiwanych i cenionych zawodów medycznych, a średnie wynagrodzenie roczne fizjoterapeuty wynosi 32 tys. euro, co odpowiada 2600 tys. euro na miesiąc.

Fizjoterapeuta – zawód regulowany

Zawód fizjoterapeuty we Włoszech – podobnie jak ma to miejsce w Polsce – jest zawodem regulowanym. Oznacza to, że posiada on swój własny samorząd zawodowy – jest nim we Włoszech Krajowy Związek Izb Zawodu Medycznego Fizjoterapeuty (wł. Federazione nazionale degli Ordini della professione sanitaria di Fisioterapista) oraz że dostęp do niego jest uzależniony od spełnienia określonych warunków. Kwalifikacje fizjoterapeuty uzyskane w innym kraju Unii Europejskiej, na przykład w Polsce, mogą zostać uznane we Włoszech na podstawie Dyrektywy 2005/36/CE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, która określa między innymi minimalny okres i wymiar kształcenia, jaki należy spełnić, aby móc wnioskować o uznanie kwalifikacji zdobytych w jednym kraju członkowskim – w innym kraju będącym członkiem Unii Europejskiej.

Dokumenty niezbędne do złożenia wniosku o nostryfikację dyplomu fizjoterapeuty we włoskim Ministerstwie Zdrowia

Organem właściwym do rozpoznania we Włoszech wniosku o uznanie kwalifikacji fizjoterapeuty jest włoskie Ministerstwo Zdrowia. W celu uznania kwalifikacji należy przedłożyć wniosek wraz z następującymi dokumentami:

  1. ważnym dokumentem tożsamości zawierającym podpis posiadacza;
  2. dyplomem, o którego uznanie wnioskujemy;
  3. suplementem do dyplomu, który będzie zawierał następujące dane:
  • zestawienie przedmiotów i egzaminów objętych programem studiów;
  • wskazanie punktów ECTS przyporządkowanych każdemu przedmiotowi/egzaminowi;
  • w przypadku braku wskazania punktów ECTS – określenie ilości godzin kształcenia przyporządkowanych każdemu przedmiotowi/egzaminowi;
  1. zaświadczeniem o zgodności dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy,
    z obowiązującymi przepisami unijnymi (Dyrektywa 2005/36/WE z późn. zm.) – w Polsce zaświadczenie takie wydaje Krajowa Izba Fizjoterapeutów. Dokument ten poświadcza posiadanie kwalifikacji zawodowych zgodnych z art. 11, literą „e” dyrektywy 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
  2. prawem wykonywania zawodu lub dokumentem (np. uchwała Krajowa Izba Fizjoterapeutów), z którego będzie wynikało prawo wnioskodawcy do wykonywania zawodu fizjoterapeuty na terenie RP;
  3. Świadectwami pracy potwierdzającymi przebieg pracy zawodowej po ukończeniu studiów, jeśli wnioskodawca jest w ich posiadaniu;
  4. Świadectwami potwierdzającymi odbycie praktyki zawodowej po ukończeniu studiów, odbycie szkoleń lub kursów specjalistycznych, jeśli wnioskodawca jest w ich posiadaniu;
  5. Zaświadczeniem dotyczącym nienagannej postawy etycznej – zaświadczenie to wydaje Krajowa Izba Fizjoterapeutów. Poświadcza ono, że fizjoterapeuta nie został ukarany żadną karą dyscyplinarną, nie zostało zawieszone jego prawo wykonywania zawodu ani nie został wobec niego wydany zakaz wykonywania zawodu. Istotne jest to, że w momencie składania wniosku o uznanie kwalifikacji fizjoterapeuty, data wydania zaświadczenie nie może być wcześniejsza niż trzy miesiące;
  6. Zaświadczeniem o niekaralności wydawanym przez Krajowy Rejestr Karny działający przy sądach okręgowych. Także w tym przypadku należy pamiętać, że okres ważności zaświadczenia to trzy miesiące.

Jeśli wnioskodawca oświadczy, że nigdy nie praktykował w zawodzie, wystarczające będzie przedłożenie zaświadczenia o zgodności posiadanych kwalifikacji z dyrektywą 2005/35/WE.

Do oryginalnych dokumentów w języku polskim należy załączyć tłumaczenia przysięgłe na włoski. Najprostszym sposobem jest zwrócenie się do polskiego tłumacza przysięgłego języka włoskiego o wykonanie tłumaczeń przysięgłych.

Włoskie Ministerstwo Zdrowia rozpatruje wniosek o uznanie kwalifikacji fizjoterapeuty w terminie 4 miesięcy od daty złożenia kompletnego wniosku.

Usługa tłumaczenia i sporządzenia wniosku o uznanie kwalifikacji fizjoterapeuty we Włoszech

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów oraz na zlecenie legalizuję tłumaczenia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całe postępowanie o uznanie kwalifikacji fizjoterapeuty we Włoszech. Usługa taka obejmuje:

  • tłumaczenie dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji fizjoterapeuty we Włoszech;
  • skompletowanie wniosku o uznaniu kwalifikacji.

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji fizjoterapeuty we Włoszech:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198

Nostryfikacja dyplomu pielęgniarki w Szwajcarii

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły języka włoskiego
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Zarobki pielęgniarek w Szwajcarii

Szwajcaria to jeden z najdostatniejszych i najbogatszych krajów nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. Nic dziwnego, że przyciąga on mieszkańców innych europejskich krajów zainteresowanych nie tylko możliwością znacznego zwiększenia zarobków, ale również wysokim standardem życia. Należy przy tym pamiętać, że Szwajcaria jak wiele krajów Zachodu Europy boryka się z problemami demograficznymi związanymi z szybkim starzeniem się społeczeństwa i stosunkowo niskim przyrostem naturalnym. To zaś przedkłada się na rosnące zapotrzebowanie na personel medyczny, w tym w szczególności na pielęgniarki. Potrzeba ta znajduje odzwierciedlenie w zarobkach oferowanych tej kategorii zawodowej, które sięgają 62 tys. euro rocznie, co oznacza miesięczne wynagrodzenie na poziomie 5 tys. euro.

Podstawa prawna nostryfikacji dyplomu pielęgniarki w Szwajcarii

Wprawdzie Szwajcaria nie jest członkiem Unii Europejskiej, ale zaimplementowała Dyrektywę 2005/36/CE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, a co za tym idzie przyjęła postanowienia artykułu 21 tejże dyrektywy przewidujące zasadę automatycznego uznania kwalifikacji dot. tzw. zawodów regulowanych jak między innymi zawód pielęgniarki uzyskanych w jednym z krajów członkowskich UE, w tym oczywiście również w Polsce. Naturalnie zasada automatycznego uznawania kwalifikacji nie zwalnia z przeprowadzenia podstępowania nostryfikacyjnego dyplomu, które to w Szwajcarii przebiega w opisany poniżej sposób.

Dokumenty niezbędne do złożenia wniosku o nostryfikację dyplomu pielęgniarki w Szwajcarii

Organem właściwym do rozpatrywania wniosków o uznanie dyplomu pielęgniarki jest w Szwajcarii Szwajcarki Czerwony Krzyż. Postępowanie nostryfikacyjne przebiega w dwóch etapach. Pierwszym jest tzw. PreCheck, który polega na wstępnej weryfikacji przez urząd naszych uprawnień do ubiegania się o uznanie kwalifikacji pielęgniarki. Na tym etapie należy przedstawić następującej dokumenty:

  • curriculum vitae;
  • paszport lub dowód osobisty;
  • dyplom wraz z załączonym tłumaczeniem przysięgłym na jeden z obowiązujących w Szwajcarii języków urzędowych (niemiecki, francuski lub włoski);
  • warto przy tym pamiętać, że jeśli nazwisko na dyplomie jest inne niż widniejące na paszporcie/dowodzie wnioskodawczyni, należy załączyć urzędowy dokument poświadczające zmianę nazwiska (np. akt małżeństwa);
  • prawo wykonywania zawodu wraz z załączonym tłumaczeniem przysięgłym na jeden z obowiązujących w Szwajcarii języków urzędowych.

Jeśli na etapie składania wniosku posiadamy certyfikat umiejętności językowych odpowiadający przynajmniej poziomowi B2, również możemy go załączyć, pamiętając także w tym przypadku o przedłożeniu tłumaczenia przysięgłego certyfikatu.

Należy przy tym zaznaczyć, że dla pielęgniarek, które pozyskały kwalifikacje zawodowe na terenie Polski, załączenie certyfikatu językowego na wstępnym etapie postępowania ma charakter wyłącznie fakultatywny, gdyż zgodnie z art. 53, punktem 3, ustępem 2 Dyrektywy 2005/36/CE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych:

Sprawdzenie znajomości języka można przeprowadzać tylko po wydaniu europejskiej legitymacji zawodowej zgodnie z art. 4d lub po uznaniu kwalifikacji zawodowych, w zależności od przypadku.

Wstępny etap analizy uprawnień wnioskodawczyni do uznania kwalifikacji pielęgniarki trwa około 4 tygodni, przyjmując założenie, że dokumenty są kompletne.

Po pozytywnym przejściu wstępnego etapu weryfikacji wnioskodawczyni otrzymuje kartę, poprzez wypełnienie której będzie mogła wnioskować o wydanie formularza o uznanie kwalifikacji zawodowych pielęgniarki w Szwajcarii. Dopiero wówczas można złożyć wniosek o uznanie kwalifikacji wraz z wymaganą dokumentacją i opłatą w wysokości 680 franków, na którą składają się:

  • opłata administracyjna za przeprowadzenie postępowania o nostryfikację dyplomu w wysokości 550 franków;
  • opłata za wpis do krajowego rejestru zawodów medycznych NAREG w wysokości 130 franków.

Samo rozpoznanie wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki polega na weryfikacji kompletności przedłożonej dokumentacji i zgodności dyplomu z załącznikiem V dyrektywy 2005/36/CE. Urząd weryfikuje również, czy do wniosku konieczne było załączeniu certyfikatu kompetencji językowych B2, dla którego alternatywą jest ukończenie studiów prowadzonych w jednym z języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii.

Do wniosku oprócz dokumentów przedłożonych na wstępnym etapie należy załączyć:

  1. zaświadczenie o zgodności dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy, z obowiązującymi przepisami unijnymi (Dyrektywa 2005/36/WE) – w Polsce zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych. Dokument ten poświadcza zgodność ukończonego kształcenia z art. 31 Dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
  2. zaświadczenie o braku kar dyscyplinarnych czy też zawieszenia uprawnień zawodowych wydane na podstawie Załącznika VII, puntu 1, litery d, do dyrektywy 2005/36/CE, przez właściwy samorząd zawodowy, którym – jak już wspomniano powyżej – jest  w przypadku zawodu pielęgniarki Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych.

Usługa tłumaczenia i legalizacji dokumentów

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów na każdy z obowiązujących w Szwajcarii języków urzędowych (niemiecki, francuski lub włoski) oraz na zlecenie legalizuję tłumaczenia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował swój wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całą procedurę legalizacji oraz skompletować wniosek o uznanie dyplomu pielęgniarki w Szwajcarii. Usługa taka obejmuje:

  • tłumaczenie dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki w Szwajcarii;
  • legalizację tłumaczeń;
  • legalizację dokumentów oryginalnych;
  • skompletowanie wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki.

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji pielęgniarki w Szwajcarii:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198

Nostryfikacja dyplomu lekarza w Szwajcarii

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły
j. włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Zarobki lekarzy i pielęgniarek w Szwajcarii

Szwajcaria to jeden z najdostatniejszych i najbogatszych krajów nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. Nic dziwnego, że przyciąga on mieszkańców innych europejskich krajów zainteresowanych nie tylko możliwością znacznego zwiększenia zarobków, ale również wysokim standardem życia. W istocie wg danych zawartych na stronie World of Statistics wynagrodzenia w Szwajcarii są najwyższe na świecie, a wśród nich szczególnie wyróżniają się zarobki lekarzy, których średnia oscyluje w okolicy 388 tysięcy euro rocznie, co oznacza ponad 30 tys. euro miesięcznie! Takimi zarobkami nie mogą się poszczycić lekarze pracujących w takich krajach jak Stany Zjednoczone, Kanada, Australia, Luksemburg czy Wielka Brytania, w których uposażenia tej grupy zawodowej także nie należą do najniższych. Wysoko wynagradzani są nie tylko lekarze, ale również przedstawiciele innych zawodów medycznych takich jak np. pielęgniarki. I tak średnie roczne zarobki pielęgniarki sięgają w Szwajcarii 62 tys. euro, co oznacza miesięczne wynagrodzenie na poziomie 5 tys. euro.

Podstawa prawna nostryfikacji dyplomu lekarza w Szwajcarii

Wprawdzie Szwajcaria nie jest członkiem Unii Europejskiej, ale zaimplementowała Dyrektywę 2005/36/CE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, a co za tym idzie przyjęła postanowienia artykułu 21 tejże dyrektywy przewidujące zasadę automatycznego uznania kwalifikacji dot. tzw. zawodów regulowanych jak lekarz posiadający podstawowy poziom wykształcenia medycznego, lekarz specjalista, pielęgniarka, farmaceuta, lekarz dentysta, dentysta specjalista i lekarza weterynarii uzyskane w jednym z krajów członkowskich UE, w tym oczywiście również w Polsce. Naturalnie zasada automatycznego uznawania kwalifikacji nie zwalnia z przeprowadzenia podstępowania nostryfikacyjnego dyplomu, które to w Szwajcarii przebiega w opisany poniżej sposób.

Dokumenty niezbędne do złożenia wniosku o nostryfikację dyplomu lekarza w Szwajcarii

Organem właściwym do rozpatrywania wniosków o uznanie dyplomu lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarza i farmaceuty jest w Szwajcarii Komisja ds. zawodów medycznych MEBECO. Do wniosku o nostryfikację dyplomu załączyć należy następujące dokumenty:

  1. poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię paszportu lub dowodu osobistego;
  2. podpisane curriculum vitae;
  3. poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię dyplomu;
  4. oryginał lub poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię tłumaczenia przysięgłego dyplomu;
  5. oryginał zaświadczenia o zgodności dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy, z obowiązującymi przepisami unijnymi (Dyrektywa 2005/36/WE) – w Polsce zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Lekarska. Dokument ten poświadcza zgodność ukończonego kształcenia z art. 24 Dyrektywy 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
  6. oryginał lub poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię tłumaczenia przysięgłego zaświadczenia.

Należy przy tym zaznaczyć, że jeśli chcemy złożyć również wniosek o uznanie dyplomu specjalisty, przewidziane jest na to odrębne postępowanie. Z praktycznego punktu widzenia dobrą informacją jest to, że zarówno wniosek o uznanie dyplomu lekarza jak i dyplomu lekarza specjalisty mogą zostać złożone jednocześnie, zaś załączniki wspólne dla obu postępowań mogą zostać złożone w jednym egzemplarzu. Pamiętać również trzeba o tym, że MEBECO nie zwraca dokumentów załączonych do wniosku, gdyż stanowią one jego integralną część i przechowywane są w archiwum jako dowód przeprowadzonego postępowania.

Koszty administracyjne postępowania

Tak jak wspominaliśmy na początku Szwajcaria to bogaty, ale również drogi kraj. Znajduje to odzwierciedlenie w kosztach administracyjnych postępowania, i tak koszt opłaty skarbowej od wydania postanowienia o nostryfikacji dyplomu wacha się pomiędzy 800 a 1000 franków. Istotne jest to, że faktura jest wystawiana na wnioskodawcę po weryfikacji przez MEBECO kompletności wniosku. Postanowienie o nostryfikacji dyplomu jest wysyłane po potwierdzeniu dokonania opłaty.

Egzamin ze znajomości jednego z języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii

Osoba prowadząca praktykę lekarską w Szwajcarii musi złożyć wniosek o uznanie jej kompetencji językowych w rejestrze zawodów medycznych MedReg. Wraz z wnioskiem o nostryfikację dyplomu wnioskować można równocześnie o uznanie umiejętności językowych w zakresie jednego lub kilku języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii, tj. niemieckiego, francuskiego i włoskiego.

Posiadanie umiejętności językowych potwierdzić można na jeden z poniższych sposobów:

  • składając oryginał lub kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem certyfikatu językowego odpowiadającego przynajmniej poziomowi B2, uzyskanego nie wcześniej niż 6 lat przed złożeniem wniosku o nostryfikację;
  • składając oryginał lub kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem dyplomu lekarza lub lekarza specjalisty uzyskanego w wyniku kształcenia w jednym z języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii;
  • pracy zawodowej wykonywanej w jednym z języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii realizowanej przez przynajmniej trzy lata w okresie ostatnich pięciu lat.

Koszt postępowania o uznanie umiejętności językowych mieści się w przedziale 50-100 franków. Wniosek o uznanie umiejętności językowych można złożyć również po rozpatrzeniu wniosku o nostryfikację dyplomu.

Usługa tłumaczenia i legalizacji dokumentów

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów na każdy z obowiązujących w Szwajcarii języków urzędowych (niemiecki, francuski lub włoski) oraz na zlecenie legalizuję tłumaczenia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całą procedurę legalizacji oraz skompletować wniosek o uznanie dyplomu lekarza w Szwajcarii. Usługa taka obejmuje:

  • tłumaczenie dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza w Szwajcarii;
  • legalizację tłumaczeń;
  • legalizację dokumentów oryginalnych;
  • skompletowanie wniosku o uznaniu dyplomu.

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji lekarza w Szwajcarii:

biuro@nowatkowski.pl 

Tel. (+48) 600 715 198

Czasowe i okazjonalne świadczenie usług lekarza we Włoszech

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły
j. włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Tak jak wspominaliśmy w poprzednich artykułach, Unia Europejska w Dyrektywie 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych przewiduje dla zawodów regulowanych taki jak lekarz, lekarz specjalista, pielęgniarka, lekarz dentysta, wyspecjalizowany lekarz dentysta, lekarz weterynarii, położna, farmaceuta i architekt, automatyczne uznanie kwalifikacji w kraju członkowskim, w który przedstawiciel wyżej wymienionych zawodów zamierza podjąć działalność zawodową. Przeprowadzenie takiego postępowania uznającego kwalifikacji jest więc zasadne, w przypadku w którym zmieniamy miejsce zamieszkania z kraju członkowskiego, w którym uzyskaliśmy kwalifikacje (w naszym przypadku Polski), na inny kraj członkowski (w naszym przypadku Włochy).

Na czym polega okazjonalne świadczenie usług lekarza we Włoszech?  

Co jeśli jednak nie chcemy na stałe przeprowadzić się do Włoch, lub nie jesteśmy pewni, czy odnajdziemy się w tym kraju społecznie i zawodowo? Dyrektywa 2005/36/WE przewiduje w takich przypadkach możliwość świadczenia usług medycznych o charakterze tymczasowym i okazjonalnym. Co to w praktyce oznacza
i czym różni się od uznania kwalifikacji lekarza w celu podjęcia stałej pracy zawodowej? Przede wszystkim świadczenie usług tymczasowe i okazjonalne przewiduje, że praca zawodowa zostanie podjęta na jakiś czas i nie będzie ona miała stałego charakteru. Co istotne, dyrektywa nie wskazuje ani długości świadczenia usług tymczasowych i okazjonalnych ani ich częstotliwości, precyzując jedynie, że „Tymczasowy i okazjonalny charakter świadczenia usług podlega każdorazowo indywidualnej ocenie, przy uwzględnieniu przede wszystkim jego długości, częstotliwości, regularności i ciągłości”.

Obowiązek poinformowania właściwego organu we Włoszech przed podjęciem okazjonalnego świadczenia usług

Artykuł 7 Dyrektywy 2005/36/WE nakłada na usługodawcę, który po raz pierwszy przenosi się z jednego państwa członkowskiego do innego w celu świadczenia usług, poinformowania o tym z wyprzedzeniem właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego. Co ten obowiązek w praktyce oznacza dla lekarza, który zamierza świadczyć usługi w sposób okazjonalny i tymczasowy we Włoszech? Przede wszystkim właściwym organem, który należy poinformować o zamiarze świadczenia usług jest włoskie Ministerstwo Zdrowia. Informację taką należy przekazać do ministerstwa na 30 dni przed pierwszym świadczeniem. Do informacji należy załączyć następującą dokumentację:

  1. ważny dokument tożsamości zawierający podpis posiadacza;
  2. pisemne oświadczenie zawierające następujące informacje: dokładne daty w bieżącym roku, w których będą świadczone usługi, nazwę i dokładny adres miejsca, gdzie będą one świadczone. Oświadczenie musi zawierać ponadto informacje o rodzaju świadczenia oraz polisie ubezpieczeniowej od odpowiedzialności zawodowej;
  3. kopię dyplomu lekarza;
  4. zaświadczenie o prawie do wykonywania zawodu w kraju, który wydał dyplom – warto tu zaznaczyć, że w przypadku Polski właściwym dokumentem jest prawo wykonywania zawodu lekarza wydawane przez Okręgową Izbę Lekarską;
  5. zaświadczenie o zgodności dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy, z obowiązującymi przepisami unijnymi (Dyrektywa 2005/36/WE z późn. zm.) – w Polsce zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Lekarska. Dokument ten poświadcza zgodność ukończonego kształcenia z art. 24 Dyrektywy 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
  6. zaświadczenie dotyczące nienagannej postawy etycznej – zaświadczenie to wydaje Okręgowa Izba Lekarska. Poświadcza ono, że lekarz nie został ukarany przez sąd lekarski, ani nie toczy się wobec niego żadne postępowanie, które mogłoby skutkować zawieszeniem lub ograniczeniem uprawnień;
  7. opłatę skarbową w wysokości 16 euro.

Termin wydania decyzji zawierającej zezwolenie na świadczenie usług lekarza w sposób okazjonalny i tymczasowy przez włoskie Ministerstwo Zdrowia to 30 dni.

Dla kogo jest korzystne okazjonalne i tymczasowe świadczenie usług lekarza we Włoszech?

Świadczenie okazjonalne i tymczasowe usług lekarza we Włoszech może stanowić alternatywę dla uznania kwalifikacji lekarza, dla tych przedstawicieli tego zawodu, którzy:

  1. nie są do końca przekonani, czy chcą na stałe przeprowadzić się do Włoch i związać z tym krajem swoją przyszłość zawodową;
  2. otrzymali ofertę współpracy, która nie ma stałego charakteru, ale która może stanowić zalążek stałej współpracy lub też mają zamiar okazjonalnie świadczyć usługi we Włoszech w ramach własnej praktyki;
  3. nie znają języka włoskiego – w istocie, przy świadczeniu usług w sposób okazjonalny i tymczasowy znajomość języka włoskiego nie jest konieczna, jeśli dla naszego włoskiego pracodawcy czy też naszych pacjentów wystarczająca jest przykładowo znajomość języka angielskiego.

Oczywiście składając wniosek o wydanie decyzji zawierającej zezwolenie na świadczenie usług lekarza w sposób okazjonalny i tymczasowy we Włoszech pamiętać należy, że musimy mieć ustalone dwie kwestie:

  • miejsce (np. prywatna praktyka, prywatna klinika, szpital, ośrodek zdrowia), gdzie będziemy świadczyć tego rodzaju usługi;
  • przewidywane daty świadczenia tych usług w roku bieżącym.

Postanowienie wydane przez włoskie Ministerstwo Zdrowia jest ważne w roku, w którym składamy wniosek. Jeśli również w kolejnym roku mamy zamiar świadczyć usługi w sposób okazjonalny i tymczasowy, powinniśmy poinformować o tym ponownie Ministerstwo Zdrowia, co istotne jednak nie musimy przy tym po raz drugi załączać dokumentów potwierdzających nasze wykształcenie i prawo do wykonywania zawodu.

Warto też zaznaczyć, że możliwość świadczenie usług w sposób okazjonalny
i tymczasowy we Włoszech nie ogranicza się wyłącznie do zawodu lekarza, ale odnosi się również do innych zawodów regulowanych takich jak lekarz dentysta, lekarz dentysta specjalista, lekarz specjalista, farmaceuta, lekarz weterynarii oraz innych zawodów medycznych.

Usługa tłumaczenia i złożenia wniosku do włoskiego Ministerstwa Zdrowia o świadczenie usług w sposób okazjonalny i tymczasowy

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów oraz na zlecenie mogę przeprowadzić całą procedurę złożenia wniosku we włoskim Ministerstwie Zdrowia.

Jeśli masz pytania odnośnie podjęcia świadczenia usług lekarza czy innych zawodów medycznych we Włoszech:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198

Uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech

Unia Europejska w celu zniesienia przeszkód w swobodnym przepływie osób i usług między Państwami Członkowskimi przyjęła 7 września 2005 r. dyrektywę 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Dyrektywa umożliwia osobom, które uzyskały kwalifikacje zawodowe w jednym z Państw Członkowskich, dostęp do tego samego zawodu i jego wykonywania w innym Państwie Członkowskim na takich samych prawach jak obywatele tego drugiego Państwa Członkowskiego. Artykuł 21 dyrektywy wprowadził automatyczną zasadę uznawania kwalifikacji dotyczących zawodów medycznych, wśród których zawodu pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną. Dokument potwierdzający kwalifikacje pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną to zgodnie z załącznikiem V pkt 5.2.2 dyrektywy, w odniesieniu do Polski, „dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku pielęgniarstwo z tytułem magister pielęgniarstwa”, który może zostać wydany przez „instytucję prowadzącą kształcenie na poziomie wyższym uznaną przez polskie władze”. Ponadto należy przedstawić zaświadczenie potwierdzające, że ukończone kształcenie pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną jest zgodne z art. 31 dyrektywy 2005/36/WE, tj. obejmuje co najmniej program określony w załączniku V pkt 5.2.1 rzeczonej dyrektywy. Zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych właściwa dla miejsca zamieszkania. Istotne jest to, że uznanie wykształcenia za zgodne z dyrektywą 2005/36/WE możliwe jest tylko w przypadku, w którym rozpoczęliśmy studia po 1 maja 2004 r. – data odniesienia dla Polski w zakresie uznawania minimalnych wymogów w zakresie kształcenia. Co zatem jeśli rozpoczęliśmy studia medyczne przed 1 maja 2004 r.? W takim przypadku zastosowanie może znaleźć artykuł 23 dyrektywy mówiący o tzw. prawach nabytych. Wówczas należy uzyskać z Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych zaświadczenie potwierdzające wykonywanie, faktycznie i zgodnie z prawem przedmiotowego rodzaju działalności nieprzerwanie przez co najmniej trzy lata w okresie pięciu lat poprzedzających wydanie zaświadczenia.

Dokumenty niezbędne do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech

Do dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech należą:

  1. ważny dokument tożsamości zawierający podpis posiadacza;
  2. dyplom, o którego uznanie wnioskujemy;
  3. zaświadczenia o prawie do wykonywania zawodu w kraju, który wydał dyplom – warto tu zaznaczyć, że w przypadku Polski właściwym dokumentem jest prawo wykonywania zawodu pielęgniarki wydane przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych;
  4. zaświadczenie o zgodności odbytego kształcenia pielęgniarki z art. 31 dyrektywy lub też – w przypadku pielęgniarek które rozpoczęły kształcenie przed 1 maja 2004 r. – zaświadczenie o tzw. prawach nabytych zgodne z art. 23 dyrektywy. W obu przypadkach zaświadczenie wydaje Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych;
  5. zaświadczenie dotyczące nienagannej postawy etycznej – zaświadczenie to również wydaje Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych. Poświadcza ono nienaganną postawę zawodową pielęgniarki. Warto przy tym zaznaczyć, że zaświadczenie jest ważne przez okres 3 miesięcy od daty jego wystawienia;
  6. zaświadczenie o niekaralności wydawane przez Krajowy Rejestr Karny działający przy sądach okręgowych. W przypadku tego zaświadczenie również okres ważności równa się trzem miesiącom.

Czy dokumenty wydawane przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych wymagają legalizacji?

Jak wspomnieliśmy powyżej, wśród dokumentów, które należy załączyć do wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech znajdują się zaświadczenia potwierdzające zgodność ukończonego wykształcenia z dyrektywą 2005/36/WE czy też tzw. prawa nabyte w odniesieniu do tych pielęgniarek, które rozpoczęły studia przed 1 maja 2004 r. Często przewijające się pytanie brzmi następującą: czy zaświadczenia wydane przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych są wystarczające? Czy trzeba je legalizować, tłumaczyć, poświadczać w jakiś inny sposób?

Nie ma wątpliwości, że włoskie Ministerstwo Zdrowia wymaga załączenia do wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki tłumaczeń na język włoski. Tłumaczenia takie może wykonać tłumacz przysięgły języka włoskiego wpisany na listę tłumaczy polskiego Ministerstwa Sprawiedliwości. Co jednak z oryginałami zaświadczeń, czy należy opatrzyć je tzw. pieczęcią apostille? Warto przy tym zwrócić uwagę, że od 16 lutego 2019 r. nastąpiły zmiany w odniesieniu do poświadczeń niektórych dokumentów urzędowych wydawanych w jednym państwie członkowskim UE, które mają być przedstawione w innym państwie członkowskim UE. Chodzi tutaj o wejście w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1191 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli poprzez uproszczenie wymogów dotyczących przedkładania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (rozporządzenie 2016/1191), które m.in. znosi obowiązek opatrywania apostille niektórych rodzajów dokumentów. Trzeba jednak zaznaczyć, że rozporządzenie odnosi się do konkretnych dokumentów dot. głównie identyfikacji obywatela UE i poświadczających takie informacje jak data i miejsce urodzenia, imię i nazwisko, stan cywilny, obywatelstwo. Nie ma wśród nich dokumentów takich jak dyplomy, świadectwa i inne dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji formalnych, co do których rozszerzenie zniesienia obowiązku legalizacji apostille miało być poddane dalszej ocenie Parlamentu Europejskiego i Rady. Wprawdzie to samo rozporządzenie nakłada na organy państw członkowskich obowiązek korzystania z dostępnych funkcjonalności tzw. systemu IMI (system wymiany informacji na rynku wewnętrznym), tak więc istnieje możliwości, że włoskie Ministerstwo Zdrowia w przypadku wątpliwości co do wiarygodności zaświadczenia wydanego przez polską Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych zwróci się bezpośrednio do polskiego organu, który je wydał, to jednak „ostrożność procesowa” jak i chęć szybkiego zakończenia postępowania administracyjnego przemawia za opatrzeniem pieczęcią apostille zaświadczeń wydanych przez OIPiP. Przy składaniu wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki do włoskiego Ministerstwa Zdrowia pamiętać musimy, że zaświadczenia wydawane przez samorząd pielęgniarki ważne są przez okres 3 miesięcy, co za tym idzie w momencie składania wniosku data ich wydania nie powinna być wcześniejsza niż trzy miesiące.

Uzyskanie postanowienia o uznaniu kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech i co dalej?

Czy po wydaniu postanowienia o uznaniu kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech można prowadzić działalność zawodową czy też wymagane jest spełnienie dodatkowych formalności w tym zdanie egzaminu z języka włoskiego? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w rozporządzeniu z mocą ustawy nr 206/2007, które stanowi wdrożenie we Włoszech m.in. dyrektywy 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z art. 7, ustęp 1 rozporządzenia nr 206/2007 w celu prowadzenia działalności zawodowej osoba, której wydano postanowienie o uznaniu kwalifikacji musi posiadać niezbędne kompetencje językowe. Ustęp 1 – bis tegoż rozporządzenia uściśla, że w przypadku zawodów, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo pacjentów właściwe organy, czyli w przypadku zawodu pielęgniarki Izba Zawodów Pielęgniarskich (wł. Ordine delle Professioni Infermieristiche), mają obowiązek weryfikacji znajomości języka włoskiego. Ustęp 1 – quater rozporządzenia doprecyzowuje ponadto, że stopień trudności egzaminu językowego musi być proporcjonalny do prowadzonej działalności. Podsumowując, chociaż do wydania postanowienia o uznaniu kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech nie jest wymagany żaden egzamin językowy, należy uwzględnić fakt, że po uzyskaniu postanowienia o uznaniu kwalifikacji, w celu podjęcia działalności pielęgniarskiej konieczne jest uzyskanie wpisu do właściwej terytorialnie Izby Zawodów Pielęgniarskich, która z kolei ma obowiązek weryfikacji kompetencji językowych pielęgniarki zanim podejmie ona działalność na terenie Włoch.

Wynagrodzenie i pozycja pielęgniarki we Włoszech

Zarówno wynagrodzenie jak i pozycja społeczna zawodu pielęgniarza i pielęgniarki we Włoszech są znacznie wyższe niż w Polsce. Średnie miesięczne wynagrodzenie pielęgniarki we Włoszech w skali kraju wynosi ok. 2200 euro miesięcznie, z tymże dla pielęgniarki z doświadczeniem wartość ta może osiągnąć nawet 3500 euro miesięcznie. Regionami, w których średnie miesięczne wynagrodzenie pielęgniarki jest najwyższe są Liguria (2800 euro) i Lombardia (2300 euro).

Usługa tłumaczenia, legalizacji i przygotowania wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów oraz na zlecenie realizuję usługę przygotowania wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całe postępowanie polegające na:

  • tłumaczeniu dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech;
  • legalizacji tłumaczeń;
  • legalizacji dokumentów oryginalnych;
  • przygotowaniu wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech.

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły języka włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech:

biuro@nowatkowski.pl  

Tel. (+48) 600 715 198

Uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji lekarza we Włoszech:

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły j. włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Unia Europejska w celu zniesienia przeszkód w swobodnym przepływie osób i usług między Państwami Członkowskimi przyjęła 7 września 2005 r. dyrektywę 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Dyrektywa umożliwia osobom, które uzyskały kwalifikacje zawodowe w jednym z Państw Członkowskich, dostęp do tego samego zawodu i jego wykonywania w innym Państwie Członkowskim na takich samych prawach jak obywatele tego drugiego Państwa Członkowskiego. Artykuł 21 dyrektywy wprowadził automatyczną zasadę uznawania kwalifikacji lekarza posiadającego podstawowy poziom wykształcenia medycznego, lekarza specjalisty, lekarza dentysty lub wyspecjalizowanego lekarza dentysty, lekarza weterynarii, farmaceuty oraz architekta. Dokumenty potwierdzające kwalifikacje dotyczące poszczególnych zawodów medycznych zostały określone i przywołane w oryginalnym brzmieniu w Załączniku V do dyrektywy, i tak przykładowo w odniesieniu do Polski dokumentem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji lekarza medycyny jest Dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lekarskim z tytułem “lekarz”, a lekarza dentysty Dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku lekarsko- dentystycznym z tytułem “lekarz dentysta”. Wymienione dyplomy powinny zostać wydane przez właściwe uczelnie w Państwach Członkowskich, i tak zarówno w przypadku lekarza medycyny jak i lekarza dentysty dyplom, zgodnie z Załącznikiem V do dyrektywy powinien zostać wydany przez Akademię Medyczną, Uniwersytet Medyczny lub Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Co jeśli posiadamy tytuł „lekarza stomatologa” a nie „lekarza dentysty”?

Jako że w dokumentach przedkładanych w celu uznania kwalifikacji lekarza we Włoszech, chociaż są one tłumaczone, nazwa tytułu powinna być przywołana w oryginalnej wersji językowej, tj. w przypadku „lekarza dentysty” pozostaje on „lekarzem dentystą” również we włoskim tłumaczeniu dokumentów, co z osobami, które ukończyły kształcenie przez zmianą tytulatury z „lekarza stomatologa” na „lekarza dentystę” i zarówno na dyplomie jak i w prawie wykonywania zawodu widnieje stara nomenklatura? W takim przypadku dla uniknięcia wezwań do dodatkowych wyjaśnień, przydatne jest uzyskanie zaświadczenia z Okręgowej Izby Lekarskiej poświadczającego, że zgodnie z przepisami obowiązującymi w Polsce tytuł „lekarza stomatologa” jest równoważny z tytułem „lekarza dentysty”. Dobrze, jeśli taka adnotacja znalazłaby się również w prawie do wykonywania zawodu. Pozwoli to uniknąć konieczności składania dodatkowych wyjaśnień włoskiemu urzędnikowi.

Co jeśli rozpoczęliśmy studia medyczne przed 1 maja 2004 r.?

Aby móc w sposób automatyczny uznać we Włoszech kwalifikacje lekarza, lekarza specjalisty, pielęgniarki, lekarza dentysty, lekarza dentysty specjalisty, lekarza weterynarii oraz farmaceuty oprócz dyplomu potwierdzającego uzyskanie odpowiedniego tytułu zawodowego należy przedstawić dokumenty potwierdzające spełnienie minimalnych wymogów w zakresie kształcenia, o których mowa w art. 24 (lekarz), art. 25 (lekarz specjalista), art. 31 (pielęgniarka), art. 34 (lekarz dentysta), art. 35 (lekarz dentysta specjalista), art. 38 (lekarz weterynarii), art. 44 (farmaceuta) dyrektywy 2005/36/WE. Warto tutaj wyjaśnić, że w przypadku lekarzy, lekarzy specjalistów i lekarzy dentystów zaświadczenie o zgodności uzyskanego wykształcenia z dyrektywą 2005/36/WE wydaje Okręgowa Izba Lekarska, w przypadku pielęgniarek Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych, zaś w przypadku lekarzy weterynarii Izba Lekarsko – Weterynaryjna, wreszcie w przypadku farmaceutów Okręgowa Izba Aptekarska.  Istotne jest to, że uznanie wykształcenia za zgodne z dyrektywą 2005/36/WE  możliwe jest tylko w przypadku, w którym rozpoczęliśmy studia po 1 maja 2004 r. – data odniesienia dla Polski w zakresie uznawania minimalnych wymogów w zakresie kształcenia. Co zatem jeśli rozpoczęliśmy studia medyczne przed 1 maja 2004 r.? W takim przypadku zastosowanie może znaleźć artykuł 23 dyrektywy mówiący o tzw. prawach nabytych. Wówczas należy uzyskać z samorządu zawodowego zaświadczenie potwierdzające wykonywanie, faktycznie i zgodnie z prawem przedmiotowego rodzaju działalności nieprzerwanie przez co najmniej trzy lata w okresie pięciu lat poprzedzających wydanie zaświadczenia.

Czy dokumenty wydawane przez samorządy lekarskie wymagają legalizacji?

Jak wspomnieliśmy powyżej, wśród dokumentów, które należy załączyć do wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech znajdują się zaświadczenia potwierdzające zgodność ukończonego wykształcenia z dyrektywą 2005/36/WE czy też tzw. prawa nabyte w odniesieniu do tych lekarzy, którzy rozpoczęli studia przed 1 maja 2004 r. Często przewijające się pytanie brzmi następującą: czy zaświadczenie wydane przez Okręgową Izbę Lekarską czy też inny samorząd zawodowy są wystarczające? Czy trzeba je legalizować, tłumaczyć, poświadczać w jakiś inny sposób?

Nie ma wątpliwości, że włoskie Ministerstwo Zdrowia wymaga załączenia do wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza tłumaczeń na język włoski. Tłumaczenia takie może wykonać tłumacz przysięgły języka włoskiego wpisany na listę tłumaczy polskiego Ministerstwa Sprawiedliwości. Co jednak z oryginałami zaświadczeń, czy należy opatrzyć je tzw. pieczęcią apostille? Warto przy tym zwrócić uwagę, że od 16 lutego 2019 r. nastąpiły zmiany w odniesieniu do poświadczeń niektórych dokumentów urzędowych wydawanych w jednym państwie członkowskim UE, które mają być przedstawione w innym państwie członkowskim UE. Chodzi tutaj o wejście w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1191 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli poprzez uproszczenie wymogów dotyczących przedkładania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (rozporządzenie 2016/1191), które m.in. znosi obowiązek opatrywania apostille niektórych rodzajów dokumentów. Trzeba jednak zaznaczyć, że rozporządzenie odnosi się do konkretnych dokumentów dot. głównie identyfikacji obywatela UE i poświadczających takie informacje jak data i miejsce urodzenia, imię i nazwisko, stan cywilny, obywatelstwo. Nie ma wśród nich dokumentów takich jak dyplomy, świadectwa i inne dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji formalnych, co do których rozszerzenie zniesienia obowiązku legalizacji apostille miało być poddane dalszej ocenie Parlamentu Europejskiego i Rady. Wprawdzie to samo rozporządzenie nakłada na organy państw członkowskich obowiązek korzystania z dostępnych funkcjonalności tzw. systemu IMI (system wymiany informacji na rynku wewnętrznym), tak więc istnieje możliwości, że włoskie Ministerstwo Zdrowia w przypadku wątpliwości co do wiarygodności zaświadczenia wydanego przez polski samorząd lekarski zwróci się bezpośrednio do polskiego organu, który je wydał, to jednak „ostrożność procesowa” jak i chęć szybkiego zakończenia postępowania administracyjnego przemawia za opatrzeniem pieczęcią apostille zaświadczeń wydanych przez samorząd lekarski. Przy składaniu wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza do włoskiego Ministerstwa Zdrowia pamiętać musimy, że zaświadczenia wydawane przez samorząd lekarski ważne są przez okres 3 miesięcy, co za tym idzie w momencie składania wniosku data ich wydania nie powinna być wcześniejsza niż trzy miesiące.

Ograniczone Prawo wykonywania zawodu, a wniosek o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech

Co z lekarzami, którzy otrzymali tzw. ograniczone prawo do wykonywania zawodu? Czy lekarz, który uzyskał prawo wykonywania zawodu w celu i na czas odbycia stażu podyplomowego może złożyć wniosek o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoskim Ministerstwie Zdrowia? Tak, może, istotne jest spełnienie wymogów formalnych (uzyskanie dyplomu i świadectwa złożenia lekarskiego egzaminu końcowego), jeśli te wymogi zostały spełnione, nawet lekarz odbywający staż podyplomowy może złożyć wniosek o wydanie postanowienia o uznaniu kwalifikacji lekarza i otrzymać pozytywną decyzję w tym zakresie.

Uzyskanie postanowienia o uznaniu kwalifikacji lekarza we Włoszech i co dalej?

Czy po wydaniu postanowienia o uznaniu kwalifikacji lekarza we Włoszech można prowadzić praktykę lekarską czy też wymagane jest spełnienie dodatkowych formalności w tym zdanie egzaminu z języka włoskiego? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w rozporządzeniu z mocą ustawy nr 206/2007, które stanowi wdrożenie we Włoszech m.in. dyrektywy 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z art. 7, ustęp 1 rozporządzenia nr 206/2007 w celu prowadzenia działalności zawodowej osoba, której wydano postanowienie o uznaniu kwalifikacji musi posiadać niezbędne kompetencje językowe. Ustęp 1 – bis tegoż rozporządzenia uściśla, że w przypadku zawodów, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo pacjentów właściwe organy, czyli w przypadku zawodów medycznych izby lekarskie, mają obowiązek weryfikacji znajomości języka włoskiego. Ustęp 1 – quater rozporządzenia doprecyzowuje ponadto, że stopień trudności egzaminu językowego musi być proporcjonalny do prowadzonej działalności. Podsumowując, chociaż do wydania postanowienia o uznaniu kwalifikacji lekarza we Włoszech nie jest wymagany żaden egzamin językowy, należy uwzględnić fakt, że po uzyskaniu postanowienia o uznaniu kwalifikacji, w celu podjęcia działalności lekarskiej konieczne jest uzyskanie wpisu do właściwej terytorialnie izby lekarskiej, która z kolei ma obowiązek weryfikacji kompetencji językowych lekarza zanim podejmie on działalność na terenie Włoch.

Usługa tłumaczenia, legalizacji i przygotowania wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów oraz na zlecenie realizuję usługę przygotowania wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całe postępowanie polegające na:

  • tłumaczeniu dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech;
  • legalizacji tłumaczeń;
  • legalizacji dokumentów oryginalnych;
  • przygotowaniu wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech.

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji lekarza we Włoszech:
biuro@nowatkowski.pl
Tel. (+48) 600 715 198

Opinie Klientów

Nostryfikacja dyplomu lekarza we Włoszech

Jeśli masz pytania odnośnie nostryfikacji dyplomu lekarza we Włoszech:

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły j. włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Tak jak wspominaliśmy we wcześniejszych artykułach, do uznania we Włoszech wykształcenia uzyskanego w Polsce konieczne jest uzyskanie dichiarazione di valore, którą następnie przedstawia się w ramach odpowiednego wniosku we Włoskim Ministerstwie Edukacji w ramach procedury uznania, która we Włoszech nazywa się equipollenza. Co jednak z tzw. zawodami regulowanymi jak chociażby zawód lekarza, lekarza dentysty, farmaceuty czy pielęgniarki?

Unia Europejska upraszcza, ale nie do końca

Na wstępie należy zaznaczyć, że pomimo wysiłków podjętych przez Unię Europejską w celu ujednolicenia procedur w zakresie uznania kwalifikacji zawodowych w krajach UE, praktyka zawodu regulowanego, takiego jak chociażby zawód lekarza w innym kraju Unii niż kraj uzyskania kwalifikacji wymaga przejścia postępowania nostryfikacyjnego w kraju docelowym. W przypadku Włoch organem właściwym do podjęcia decyzji o uznaniu kwalifikacji jest Ministerstwo Zdrowia, a samo postępowanie kończy się wydaniem decyzji o uznaniu kwalifikacji. Istotne jest to, że przedmiotowe postępowanie wprowadza sporo uproszczeń dla wnioskodawców, którzy swoje kwalifikacje uzyskali w innym kraju Unii Europejskiej jak chociażby Polska.

Dokumenty niezbędne do złożenia wniosku we włoskim Ministerstwie Zdrowia

W celu uznania we Włoszech dyplomu lekarza chirurga, lekarza specjalisty, farmaceuty, lekarza dentysty, dentysty specjalisty i lekarza weterynarii uzyskanego w Polsce, niezbędne jest przedłożenie we włoskim Ministerstwie Zdrowia następujących dokumentów:

  1. ważnego dokumentu tożsamości zawierającego podpis posiadacza;
  2. dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy;
  3. w przypadku zawodu lekarza świadectwo złożenia lekarskiego egzaminu końcowego lub lekarskiego egzaminu państwowego, dla lekarzy którzy składali egzamin przed 2013 r.;
  4. zaświadczenia o prawie do wykonywania zawodu w kraju, który wydał dyplom – warto tu zaznaczyć, że w przypadku Polski właściwym dokumentem jest prawo wykonywania zawodu lekarza wydawane przez Okręgową Izbę Lekarską;
  5. zaświadczenie o zgodności dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy, z obowiązującymi przepisami unijnymi (Dyrektywa 2005/36/WE z późn. zm.) – w Polsce zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Lekarska. Dokument ten poświadcza zgodność ukończonego kształcenia z art. 24 Dyrektywy 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
  6. Zaświadczenie dotyczące nienagannej postawy etycznej – zaświadczenie to wydaje Okręgowa Izba Lekarska. Poświadcza ono, że lekarz nie został ukarany przez sąd lekarski, ani nie toczy się wobec niego żadne postępowanie, które mogłoby skutkować zawieszeniem lub ograniczeniem uprawnień;
  7. Zaświadczenie o niekaralności wydawane przez Krajowy Rejestr Karny działający przy sądach okręgowych;
  8. Opłata skarbowa w wysokości 16 euro.

Należy przy tym zaznaczyć, że procedura jest nieco dłuższa, gdy wnosimy o uznanie także naszej specjalizacji. Aby móc nostryfikować we Włoszech dyplom lekarza specjalisty, dentysty specjalisty oraz w celu uznania prawa do wykonywania zawodu lekarza internisty, konieczna jest wcześniejsza nostryfikacja dyplomu lekarza lub lekarza dentysty ze strony włoskiego Ministerstwa Zdrowia. Dopiero wówczas można złożyć kolejny wniosek o uznanie dyplomu lekarza specjalisty, dentysty specjalisty czy też uznanie prawa do wykonywania zawodu lekarza internisty. W takim przypadku oprócz dokumentów składanych na pierwszym etapie postępowania nostryfikacyjnego, należy załączyć dyplom specjalizacyjny, o którego uznanie wnioskujemy.

Ograniczone Prawo wykonywania zawodu, a wniosek o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech

Co z lekarzami, którzy otrzymali tzw. ograniczone prawo do wykonywania zawodu? Czy lekarz, który uzyskał prawo wykonywania zawodu w celu i na czas odbycia stażu podyplomowego może złożyć wniosek o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoskim Ministerstwie Zdrowia? Tak, może, istotne jest spełnienie wymogów formalnych (uzyskanie dyplomu i świadectwa złożenia lekarskiego egzaminu końcowego), jeśli te wymogi zostały spełnione, nawet lekarz odbywający staż podyplomowy może złożyć wniosek o wydanie postanowienia o uznaniu kwalifikacji lekarza i otrzymać pozytywną decyzję w tym zakresie.

Legalizacje i tłumaczenia

Wprawdzie przywołane przepisy mówią o możliwości załączenia oryginałów lub ich odpisów, warto jednak również pamiętać o opatrzeniu oryginalnych dokumentów pieczęcią apostille. Istotny jest przy tym wybór właściwego urzędu ze względu na rodzaj poświadczanego dokumentu. I tak podczas gdy dla dyplomu lekarskiego właściwym urzędem jest Narodowa Agencja Wymiany Akademickiej, dla dyplomu specjalizacyjnego czy dla zaświadczeń zawodowych wydawanych przez Okręgową
Radę Lekarska właściwym organem poświadczającym jest Ministerstwo Zdrowia. Dopiero dokumenty poświadczone przez ministerstwo mogą zostać opatrzone pieczęcią apostille.

Pieczęć legalizacyjna apostille pod tłumaczeniem przysięgłym

Do oryginalnych dokumentów w języku polskim należy załączyć tłumaczenia przysięgłe na włoski. Najprostszym sposobem jest zwrócenie się do polskiego tłumacza przysięgłego o wykonanie tłumaczeń przysięgłych, a następnie opatrzenie ich pieczęcią apostille.

Włoskie Ministerstwo Zdrowia rozpatruje wniosek o uznanie kwalifikacji lekarza w terminie 3 miesięcy od daty złożenia kompletnego wniosku.

Usługa tłumaczenia i legalizacji dokumentów

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów oraz na zlecenie legalizuję tłumaczenia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całą procedurę legalizacji oraz skompletowania wniosku do złożenia we włoskim Ministerstwie Zdrowia. Usługa taka obejmuje:

  • tłumaczenie dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza we Włoszech;
  • legalizację tłumaczeń;
  • legalizację dokumentów oryginalnych;
  • skompletowaniu wniosku o uznaniu kwalifikacji.

Jeśli masz pytania odnośnie nostryfikacji dyplomu lekarza we Włoszech:
biuro@nowatkowski.pl
Tel. (+48) 600 715 198

Opinie Klientów

Czy polskie tłumaczenie jest ważne we Włoszech?

Zlecając tłumaczenie przysięgłe na język włoski polskiemu tłumaczowi przysięgłemu wpisanemu na listę tłumaczy przysięgłych Ministerstwa Sprawiedliwości warto upewnić się, czy takie tłumaczenie ma moc prawną we Włoszech. Staje się to istotne, jeśli będziemy chcieli je wykorzystać w postępowaniu administracyjnym prowadzonym przed włoskimi urzędami, które słyną z fiskalizmu i chęci uzyskania dokumentów zawierających jak najwięcej pieczęci, klauzul, opłat skarbowych itd.

Włoskie wymogi

Na wstępie należy zaznaczyć, że w nie każdym kraju istnieje instytucja tłumacza przysięgłego, tak jak ma to miejsce w Polsce. We Włoszech zawód tłumacza przysięgłego nie istnieje, nie ma też listy tłumaczy przysięgłych, która mogłaby stanowić odpowiednik polskiej listy ministerialnej, chociaż obowiązuje pojęcie tłumaczenia przysięgłego lub oficjalnego, tłumacząc dosłownie z języka włoskiego. Jest to rodzaj tłumaczenia, które należy przedstawić w jakimkolwiek postępowaniu administracyjnym czy sądowym we Włoszech takim jak przykładowo: postępowanie przetargowe, sprawa sądowa, postępowanie o uznanie lub nostryfikację polskiego dyplomu itd. Zaznaczyć należy jednak, że we Włoszech tłumaczenie zostaje poświadczone lub też staje się „przysięgłym” w procedurze sądowej, bo tylko sąd ma moc jego poświadczenia, a nie sam tłumacz, jak ma to miejsce w Polsce. Procedura taka nie jest jednak ani tania ani prosta i niestety wymaga naszej obecności we Włoszech, a przynajmniej osoby przebywającej na miejscu, która będzie ją mogła w naszym imieniu przeprowadzić.

Polskie tłumaczenie jak najbardziej ważne, jeśli zalegalizowane

Co ma więc zrobić osoba, która musi przedstawić we Włoszech tłumaczenie przysięgłe, uznawane przez tamtejsze urzędy, a która niekoniecznie ma możliwość wyjazdu do Włoch i tracenie czasu i pieniędzy na włoskie postępowanie administracyjne w tym zakresie? Wystarczy zwrócić się do polskiego tłumacza przysięgłego języka włoskiego wpisanego na listę tłumaczy przysięgłych, a następnie uzyskać pod takim tłumaczeniem klauzulę apostille poświadczającą autentyczność pieczęci i podpisu tłumacza. Takie są zresztą wytyczne Ambasady Włoch w Polsce:

Tłumaczenia muszą zawierać pieczęć “za zgodność tłumaczenia z oryginałem. W krajach, w których istnieje instytucja tłumacza przysięgłego zgodność tłumaczenia z oryginałem może zostać poświadczona przez samego tłumacza przysięgłego, którego autentyczność podpisu i pieczęci jest następnie poświadczana przez jednostkę konsularną.[1]

Czy powyższa wytyczna oznacza, że z tłumaczeniem na język włoski wykonanym w Polsce musimy udać się do Ambasady Włoch w celu poświadczenia pieczęci i podpisu tłumacza, który wykonał tłumaczenie?

Polskie tłumaczenie przysięgłe opatrzone apostille ma moc prawną we Włoszech.

I tutaj przychodzą nam z pomocą zarówno wytyczne Ambasady, ale przede wszystkim obowiązujące umowy międzynarodowe. Należy się w tym miejscu powołać na Konwencję Haską, której sygnatariuszami są zarówno Polska jak i Włochy. Konwencja znosi obowiązek dodatkowej legalizacji (czyli chociażby wymóg poświadczenia podpisu tłumacza przez jednostkę konsularną, o którym mowa powyżej), a zastępuje go koniecznością uzyskania pod dokumentem, czyli w tym konkretnym przypadku tłumaczeniem przysięgłym, pieczęci apostille. W tym zakresie również odnajdujemy odzwierciedlenie w wytycznych Ambasady Włoch w Warszawie:

„W krajach, które podpisały Konwencję Haską z 5 października 1961 r. znosząca wymóg legalizacji zagranicznych dokumentów urzędowych, obowiązek legalizacji dokumentów urzędowych wydanych przez zagraniczne władze zastąpiony zostaje innym wymogiem: opatrzeniem dokumentu pieczęcią „postilla” (lub apostilla).”

Podsumowując więc, tłumaczenie przysięgłe na język włoski wykonane przez polskiego tłumacza przysięgłego języka włoskiego wpisanego na listę tłumaczy przysięgłych polskiego Ministerstwa Sprawiedliwości i opatrzone pieczęcią apostille ma taką samą moc prawną, co tłumaczenie wykonane we Włoszech, a co za tym idzie musi zostać uznane przez włoski urząd lub instytucję, do której jest adresowane.

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły języka włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Usługa wykonania tłumaczenia przysięgłego na język włoski i legalizacji tłumaczenia

Świadczę usługę wykonania tłumaczenia przysięgłego na włoski i legalizacji (apostille) tłumaczenia. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną.

Jeśli masz wątpliwości, czy tłumaczenie wykonane w Polsce może zostać uznane we Włoszech:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198

[1] Źródło: https://ambvarsavia.esteri.it/ambasciata_varsavia/it/

Czym jest dichiarazione di valore?

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły j. włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Podjęcie dalszej nauki czy pracy zawodowej we Włoszech wiąże się z koniecznością uzyskania tzw. deklaracji wartości (wł. dichiarazione di valore). Dichiarazione di valore zostaje wydana przez Ambasadę Włoch w Warszawie w oparciu o przedstawione poniżej dokumenty:

  • dyplom ukończenia szkoły lub uczelni wyższej opatrzony klauzulą apostille wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język włoski wykonanym przez tłumacza przysięgłego języka włoskiego wpisanego na listę tłumaczy przysięgłych Ministerstwa Sprawiedliwości;
  • w przypadku ukończenia trzyletnich studiów wyższych (licencjat) lub studiów magisterskich wymagany jest suplement do dyplomu wydany na formularzu opracowanym przez Komisję Europejską, Radę Europy oraz UNESCO/CEPES;
  • jeśli ukończyliśmy studia wyższe przed 2005 r. (począwszy od tego roku suplementy do dyplomów zaczęły być wydawane automatycznie) zaświadczenie wydane przez uczelnie, z którego będzie wynikać skala ocen i czas trwania studiów;
  • kserokopię aktualnego dokumentu tożsamości;
  • opłatę konsularną w wysokości 195 PLN, z tymże możliwe jest zwolnienie z opłaty, jeśli dichiarazione di valore służy do kontynuowania nauki we Włoszech (musimy wówczas przedstawić wstępną decyzję o wpisie na listę uczniów/studentów lub potwierdzenie dokonania wpłaty pierwszej raty czesnego). Jeśli natomiast dichiarazione di valore służy do podjęcia pracy zawodowej we Włoszech, wymagane jest uiszczenie opłaty konsularnej.

Dichiarazione di valore nie oznacza automatycznej nostryfikacji

Podjęcie dalszej nauki czy pracy zawodowej we Włoszech wiąże się z koniecznością uzyskania tzw. deklaracji wartości (wł. dichiarazione di valore). Dichiarazione di valore zostaje wydana przez Ambasadę Włoch w Warszawie w oparciu o przedstawione poniżej dokumenty:

  • dyplom ukończenia szkoły lub uczelni wyższej opatrzony klauzulą apostille wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język włoski wykonanym przez tłumacza przysięgłego języka włoskiego wpisanego na listę tłumaczy przysięgłych Ministerstwa Sprawiedliwości;
  • w przypadku ukończenia trzyletnich studiów wyższych (licencjat) lub studiów magisterskich wymagany jest suplement do dyplomu wydany na formularzu opracowanym przez Komisję Europejską, Radę Europy oraz UNESCO/CEPES;
  • jeśli ukończyliśmy studia wyższe przed 2005 r. (począwszy od tego roku suplementy do dyplomów zaczęły być wydawane automatycznie) zaświadczenie wydane przez uczelnie, z którego będzie wynikać skala ocen i czas trwania studiów;
  • kserokopię aktualnego dokumentu tożsamości;
  • opłatę konsularną w wysokości 195 PLN, z tymże możliwe jest zwolnienie z opłaty, jeśli dichiarazione di valore służy do kontynuowania nauki we Włoszech (musimy wówczas przedstawić wstępną decyzję o wpisie na listę uczniów/studentów lub potwierdzenie dokonania wpłaty pierwszej raty czesnego). Jeśli natomiast dichiarazione di valore służy do podjęcia pracy zawodowej we Włoszech, wymagane jest uiszczenie opłaty konsularnej.

Dichiarazione di valore nie oznacza automatycznej nostryfikacji

Istotne jest to, że dichiarazione di valore nie oznacza nostryfikacji polskiego dyplomu we Włoszech. Potwierdza jedynie takie informacje jak:

  • autentyczność uczelni i podpisu znajdującego się na dyplomie (a w zasadzie potwierdzenie po włosku informacji już poświadczonej na oryginalnym dokumencie poprzez pieczeń apostille);
  • czas trwania nauki począwszy od szkoły podstawowej;
  • ocenę końcową jak i skalę ocen stosowaną przez uczelnię (to że dichiarazione di valore nie zawiera żadnych sądów wartościujących lub prób określenia równoważności polskiego dyplomu, znajduje odzwierciedlenie w fakcie, że ambasada przywołuję skalę ocen w polskiej wersji językowej);
  • uprawnienia jakie daje dyplom (np. prawo ubiegania się o przyjęcie na studia wyższe).

Na końcu dichiarazione di valore podreślony zostaje fakt, że cel wydania zaświadczenia jest wyłącznie informacyjny i pomocniczy dla właściwych władz włoskich, które mogą wydać decyzję o równoważności polskiego dyplomu z jego włoskim odpowiednikiem.

studia we włoszech

Studia we Włoszech to wspaniałe doświadczenie, ale i nie lada wyzwanie z punktu widzenia biurokracji.

Usługa legalizacji i uzyskania dichiarazione di valore

Wykonuję tłumaczenie w celu uzyskania tzw. deklaracji wartości (wł. dichiarazione di valore). Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całą procedurę legalizacji, polegającą na:

  • uzyskaniu legalizacji dyplomu i suplementu w Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej;
  • wykonaniu tłumaczenia przysięgłego na język włoski dyplomu ukończenia studiów wyższych i suplementu do dyplomu;
  • uzyskaniu legalizacji tłumaczeń w Ministerstwie Spraw Zagranicznych;
  • uzyskaniu deklaracji wartości (dichiarazione di valore) w Ambasadzie Włoch.

Wniosek o wydanie dichiarazione di valore jest osobiście składany i odbierany w konsulacie Włoch w Warszawie, co znacznie przyspiesza całą procedurę.

Dichiarazione di valore umożliwia podjęcie studiów i pracy zawodowej we Włoszech

Usługa przeprowadzenia procedury legalizacji może być szczególnie wygodna dla osób, które czasowo lub na stałe przebywają za granicą, mając ograniczoną możliwości bezpośredniego kontaktu z urzędami w Polsce. Jest ona adresowana również do tych osób, które same nie mają czasu przechodzić przez uciążliwe, skomplikowane i długotrwałe procedury administracyjne. Usługę prowadzę w całości, począwszy od tłumaczenia przysięgłego dokumentów, a skończywszy na przesłaniu – pocztą lub kurierem – dichiarazione di valore na adres wskazany przez klienta.

Co ważne całe postępowanie nie wymaga fizycznej obecności klienta i jego bezpośredniego zaangażowania.

 

 

 

FAQ

  1. Czy jeśli ukończyłam studia wyższe przed 2005 r. i nie posiadam suplementu do dyplomu, to mogę złożyć wniosek o wydanie dichiarazione di valore?

Fakt ukończenia studiów przed 2005 r. nie stanowi żadnej przeszkody dla uzyskania dichiarazione di valore. W takim przypadku uczelnia, którą ukończyliśmy oczywiście nie wyda nam suplementu „wstecznie”, ale może i powinna wydać – na wniosek absolwenta – zaświadczenia określające czas trwania studiów i skalę ocen stosowaną przez uczelnie w okresie trwania studiów. Taki dokument jest wystarczający do „zastąpienia” suplementu i złożenia wniosku o wydanie dichiarazione di valore.

  1. Czy istnieją jakiekolwiek ograniczenia wiekowe, aby wnioskować o wydanie dichiarazione di valore?

Nie, nie istnieją żadne ograniczenia wiekowe, aby wnioskować o wydanie dichiarazione di valore. Nawet jeśli ukończyliśmy szkołę zawodową/średnią czy wyższą kilkanaście czy też kilkadziesiąt lat temu, nie stanowi to żadnego problemu dla wydania dichiarazione di valore, a przeciwnie zaświadczenie to może istotnie wzmocnić naszą atrakcyjność na rynku pracy (patrz również odpowiedź nr 6).

  1. Czy jeśli szkoła/uczelnia, którą ukończyłam już nie istnieje, mogę złożyć wniosek o wydanie dichiarazione di valore?

Nawet jeśli szkoła czy uczelnia, której jesteśmy absolwentami przestała istnieć, nie stanowi to żadnej przeszkody dla uzyskania dichiarazione di valore. Należy pamiętać, że ślad po wszystkich szkołach czy uczelniach pozostaje we właściwych urzędach, jak chociażby Kuratorium Oświaty czy też Narodowa Agencja Wymiany Uniwersyteckiej, stąd też zawsze jest możliwość legalizacji świadectw /dyplomów wydanych przez nieistniejące już szkoły czy uczelnie.

  1. Czy jeśli zgubiłam świadectwo czy dyplom mogę wnioskować o wydanie dichiarazione di valore?

Tak, nawet jeśli zgubiliśmy czy też w jakiś inny sposób utraciliśmy świadectwo czy też dyplom, możemy zawsze wnioskować do szkoły/uczelni, której jesteśmy absolwentem, o wydanie duplikatu świadectwa/dyplomu.

  1. Czy można uzyskać dichiarazione di valore do tytułu doktora albo doktora habilitowanego?

Tak, dichiarazione di valore może zostać wydane w odniesieniu do dowolnego etapu edukacji, począwszy od szkoły podstawowej/zawodowej/średniej/wyższej, a skończywszy na tytułach akademickich taki jak doktor czy doktor habilitowany. Należy jednak przy tym pamiętać, że pozyskanie dichiarazione di valore do dwóch etapów edukacji jak przykładowo szkoła średnia i szkoła wyższa, to dwa odrębne postępowania, powodujące również proporcjonalne wyższe koszty.

  1. Do czego służy dichiarazione di valore i czy posiada jakikolwiek termin ważności?

Dichiarazione di valore może być wymagane w wielu obszarach naukowych i zawodowych we Włoszech. I tak przykładowo może służyć do:

  • kontynuowania nauki we Włoszech;
  • udziału w różnego rodzaju grantach czy konkursach naukowych;
  • udziału w konkursach urzędniczych ogłaszanych przez administrację publiczną;
  • egzaminach zawodowych, jak np. egzamin na agenta nieruchomości;
  • uznania we Włoszech kwalifikacji zawodowych uzyskanych w Polsce.

Co istotne samo zaświadczenie dichiarazione di valore nie ma terminu ważności, może być więc używane bezterminowo. Jednocześnie znacznie  podnosi atrakcyjność polskiego pracownika (również w zakresie otrzymywanego wynagrodzenia) na włoskim rynku pracy.

  1. Czy jest możliwe przeprowadzenie całej procedury zmierzającej do wydania dichiarazione di valore online?

Tak, nie ma żadnych przeszkód, aby całe postępowanie zmierzające do wydania dichiarazione di valore przeprowadzić zdalnie.

Nota bene! Nawet jeśli w wyżej wymienionych pytaniach użyto formy żeńskiej, odnoszą się one w równej mierze do absolwentów szkół i uczelni płci przeciwnej.

Jeśli masz pytania odnośnie uzyskania dichiarazione di valore:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198

Opinie Klientów

Tłumacz przysięgły języka włoskiego w Szczecinie

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły języka włoskiego
nr uprawnień: TP/38/10
Tłumacz akredytowany przy Ambasadzie Włoch w W-we
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Nie tylko Warszawa

Osoby mieszkające poza największymi aglomeracjami, a potrzebujące tłumaczenia przysięgłego z mniej popularnych języków jak choćby język włoski, często mają wątpliwości czy jest możliwe znalezienie tłumacza przysięgłego języka włoskiego na przykład w Szczecinie? Czy rzeczywiście trzeba udać się do Warszawy, aby móc przetłumaczyć dokumenty z lub na mniej popularne języki?

Tłumaczenie przysięgłe online – szybko i bez zbędnych formalności

Rozwój technologiczny ostatnich dekad wpłynął na wiele zawodów, w tym na zawód tłumacza przysięgłego. Czasy w których klient musiał się udać do tłumacza z oryginalnym dokumentem, a tłumacz pod lupą i na maszynie dokonywał przekładu bezpowrotnie odeszły do lamusa. Dzisiaj zawód tłumacza jest nierozerwalnie związany z siecią. To przez internet dokonuje się wyceny tłumaczenia na podstawie skanu lub zwykłego zdjęcia wykonanego telefonem komórkowym, wykonane tłumaczenie przesyła się również skanem, a jeśli występuje potrzeba przekazania oryginału – jest on szybko i sprawnie przesłany kurierem lub pocztą. Tak więc tłumacz przysięgły języka włoskiego w Szczecinie, tłumaczenie może bez problemu wycenić w innym mieście i przesłać zleceniodawcy efekt swojej pracy.

Nie z mojego miasta – trwa to za długo

Czy jeśli tłumacz nie mieszka w tym samym mieście co my, rzeczywiście wpływa to szybkość usługi? Przyjrzyjmy się najprostszemu przykładowi: tłumaczeniu dowodu rejestracyjnego z języka włoskiego. Jeśli zleceniodawca ze Szczecina zleci tłumaczenie dowodu tłumaczowi z innego miasta, przesyłając mu skan lub zdjęcie dokumentu, wycena zajmuję max. 15 minut, jeśli klient akceptuje warunki, jeszcze tego samego dnia roboczego tłumaczenie może zostać wykonane i nadane kurierowi, czyli przygotowane tłumaczenia dociera do klienta następnego dnia roboczego. Czy więc rzeczywiście trzeba koniecznie szukać tłumacza przysięgłego języka włoskiego w Szczecinie, żeby szybko zlecić i otrzymać tłumaczenie dowodu rejestracyjnego?

Liczy się czas i cena

Tłumaczenie przysięgłe jest usługą niematerialną, więc z powodzeniem może zostać wykonane bez osobistego kontaktu między zleceniodawcą a zleceniobiorcą. Co więcej, w takim przypadku cena usługi może być znacznie tańsza – nie ujmuje kosztu utrzymania biura przez tłumacza w danym mieście. Jeśli więc tłumacz przysięgły języka włoskiego w Szczecinie, oferuje usługi tłumaczeniowe mieszkańcom tego miasta nie utrzymując tam biura, ogranicza koszty i może w ten sposób zaoferować bardziej konkurencyjną, czytaj niższą cenę klientom. Jednocześnie tłumaczenie przekazane online, a jeśli jest taka konieczność – również kurierem – nie różni się niczym od odebranego osobiście, za wyjątkiem faktu, że oszczędzamy swój czas unikając niepotrzebnych dojazdów!

Jeśli poszukujesz tłumacza przysięgłego języka włoskiego w Szczecinie:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198