Aktualności

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły języka włoskiego
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Zarobki pielęgniarek w Szwajcarii

Szwajcaria to jeden z najdostatniejszych i najbogatszych krajów nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. Nic dziwnego, że przyciąga on mieszkańców innych europejskich krajów zainteresowanych nie tylko możliwością znacznego zwiększenia zarobków, ale również wysokim standardem życia. Należy przy tym pamiętać, że Szwajcaria jak wiele krajów Zachodu Europy boryka się z problemami demograficznymi związanymi z szybkim starzeniem się społeczeństwa i stosunkowo niskim przyrostem naturalnym. To zaś przedkłada się na rosnące zapotrzebowanie na personel medyczny, w tym w szczególności na pielęgniarki. Potrzeba ta znajduje odzwierciedlenie w zarobkach oferowanych tej kategorii zawodowej, które sięgają 62 tys. euro rocznie, co oznacza miesięczne wynagrodzenie na poziomie 5 tys. euro.

Podstawa prawna nostryfikacji dyplomu pielęgniarki w Szwajcarii

Wprawdzie Szwajcaria nie jest członkiem Unii Europejskiej, ale zaimplementowała Dyrektywę 2005/36/CE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, a co za tym idzie przyjęła postanowienia artykułu 21 tejże dyrektywy przewidujące zasadę automatycznego uznania kwalifikacji dot. tzw. zawodów regulowanych jak między innymi zawód pielęgniarki uzyskanych w jednym z krajów członkowskich UE, w tym oczywiście również w Polsce. Naturalnie zasada automatycznego uznawania kwalifikacji nie zwalnia z przeprowadzenia podstępowania nostryfikacyjnego dyplomu, które to w Szwajcarii przebiega w opisany poniżej sposób.

Dokumenty niezbędne do złożenia wniosku o nostryfikację dyplomu pielęgniarki w Szwajcarii

Organem właściwym do rozpatrywania wniosków o uznanie dyplomu pielęgniarki jest w Szwajcarii Szwajcarki Czerwony Krzyż. Postępowanie nostryfikacyjne przebiega w dwóch etapach. Pierwszym jest tzw. PreCheck, który polega na wstępnej weryfikacji przez urząd naszych uprawnień do ubiegania się o uznanie kwalifikacji pielęgniarki. Na tym etapie należy przedstawić następującej dokumenty:

• curriculum vitae;
• paszport lub dowód osobisty;
• dyplom wraz z załączonym tłumaczeniem przysięgłym na jeden z obowiązujących w Szwajcarii języków urzędowych (niemiecki, francuski lub włoski);
• warto przy tym pamiętać, że jeśli nazwisko na dyplomie jest inne niż widniejące na paszporcie/dowodzie wnioskodawczyni, należy załączyć urzędowy dokument poświadczające zmianę nazwiska (np. akt małżeństwa);
• prawo wykonywania zawodu wraz z załączonym tłumaczeniem przysięgłym na jeden z obowiązujących w Szwajcarii języków urzędowych.

Jeśli na etapie składania wniosku posiadamy certyfikat umiejętności językowych odpowiadający przynajmniej poziomowi B2, również możemy go załączyć, pamiętając także w tym przypadku o przedłożeniu tłumaczenia przysięgłego certyfikatu.

Należy przy tym zaznaczyć, że dla pielęgniarek, które pozyskały kwalifikacje zawodowe na terenie Polski, załączenie certyfikatu językowego na wstępnym etapie postępowania ma charakter wyłącznie fakultatywny, gdyż zgodnie z art. 53, punktem 3, ustępem 2 Dyrektywy 2005/36/CE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych:

Sprawdzenie znajomości języka można przeprowadzać tylko po wydaniu europejskiej legitymacji zawodowej zgodnie z art. 4d lub po uznaniu kwalifikacji zawodowych, w zależności od przypadku.

Wstępny etap analizy uprawnień wnioskodawczyni do uznania kwalifikacji pielęgniarki trwa około 4 tygodni, przyjmując założenie, że dokumenty są kompletne.

Po pozytywnym przejściu wstępnego etapu weryfikacji wnioskodawczyni otrzymuje kartę, poprzez wypełnienie której będzie mogła wnioskować o wydanie formularza o uznanie kwalifikacji zawodowych pielęgniarki w Szwajcarii. Dopiero wówczas można złożyć wniosek o uznanie kwalifikacji wraz z wymaganą dokumentacją i opłatą w wysokości 680 franków, na którą składają się:

• opłata administracyjna za przeprowadzenie postępowania o nostryfikację dyplomu w wysokości 550 franków;
• opłata za wpis do krajowego rejestru zawodów medycznych NAREG w wysokości 130 franków.

Samo rozpoznanie wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki polega na weryfikacji kompletności przedłożonej dokumentacji i zgodności dyplomu z załącznikiem V dyrektywy 2005/36/CE. Urząd weryfikuje również, czy do wniosku konieczne było załączeniu certyfikatu kompetencji językowych B2, dla którego alternatywą jest ukończenie studiów prowadzonych w jednym z języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii.

Do wniosku oprócz dokumentów przedłożonych na wstępnym etapie należy załączyć:

1. zaświadczenie o zgodności dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy, z obowiązującymi przepisami unijnymi (Dyrektywa 2005/36/WE) – w Polsce zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych. Dokument ten poświadcza zgodność ukończonego kształcenia z art. 31 Dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
2. zaświadczenie o braku kar dyscyplinarnych czy też zawieszenia uprawnień zawodowych wydane na podstawie Załącznika VII, puntu 1, litery d, do dyrektywy 2005/36/CE, przez właściwy samorząd zawodowy, którym – jak już wspomniano powyżej – jest  w przypadku zawodu pielęgniarki Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych.

Usługa tłumaczenia i legalizacji dokumentów

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów na każdy z obowiązujących w Szwajcarii języków urzędowych (niemiecki, francuski lub włoski) oraz na zlecenie legalizuję tłumaczenia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował swój wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całą procedurę legalizacji oraz skompletować wniosek o uznanie dyplomu pielęgniarki w Szwajcarii. Usługa taka obejmuje:

• tłumaczenie dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki w Szwajcarii;
• legalizację tłumaczeń;
• legalizację dokumentów oryginalnych;
• skompletowanie wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki.

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji pielęgniarki w Szwajcarii:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły
j. włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Zarobki lekarzy i pielęgniarek w Szwajcarii

Szwajcaria to jeden z najdostatniejszych i najbogatszych krajów nie tylko w Europie, ale i na całym świecie. Nic dziwnego, że przyciąga on mieszkańców innych europejskich krajów zainteresowanych nie tylko możliwością znacznego zwiększenia zarobków, ale również wysokim standardem życia. W istocie wg danych zawartych na stronie World of Statistics wynagrodzenia w Szwajcarii są najwyższe na świecie, a wśród nich szczególnie wyróżniają się zarobki lekarzy, których średnia oscyluje w okolicy 388 tysięcy euro rocznie, co oznacza ponad 30 tys. euro miesięcznie! Takimi zarobkami nie mogą się poszczycić lekarze pracujących w takich krajach jak Stany Zjednoczone, Kanada, Australia, Luksemburg czy Wielka Brytania, w których uposażenia tej grupy zawodowej także nie należą do najniższych. Wysoko wynagradzani są nie tylko lekarze, ale również przedstawiciele innych zawodów medycznych takich jak np. pielęgniarki. I tak średnie roczne zarobki pielęgniarki sięgają w Szwajcarii 62 tys. euro, co oznacza miesięczne wynagrodzenie na poziomie 5 tys. euro.

Podstawa prawna nostryfikacji dyplomu lekarza w Szwajcarii

Wprawdzie Szwajcaria nie jest członkiem Unii Europejskiej, ale zaimplementowała Dyrektywę 2005/36/CE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, a co za tym idzie przyjęła postanowienia artykułu 21 tejże dyrektywy przewidujące zasadę automatycznego uznania kwalifikacji dot. tzw. zawodów regulowanych jak lekarz posiadający podstawowy poziom wykształcenia medycznego, lekarz specjalista, pielęgniarka, farmaceuta, lekarz dentysta, dentysta specjalista i lekarza weterynarii uzyskane w jednym z krajów członkowskich UE, w tym oczywiście również w Polsce. Naturalnie zasada automatycznego uznawania kwalifikacji nie zwalnia z przeprowadzenia podstępowania nostryfikacyjnego dyplomu, które to w Szwajcarii przebiega w opisany poniżej sposób.

Dokumenty niezbędne do złożenia wniosku o nostryfikację dyplomu lekarza w Szwajcarii

Organem właściwym do rozpatrywania wniosków o uznanie dyplomu lekarza, lekarza dentysty, lekarza weterynarza i farmaceuty jest w Szwajcarii Komisja ds. zawodów medycznych MEBECO. Do wniosku o nostryfikację dyplomu załączyć należy następujące dokumenty:

1. poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię paszportu lub dowodu osobistego;
2. podpisane curriculum vitae;
3. poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię dyplomu;
4. oryginał lub poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię tłumaczenia przysięgłego dyplomu;
5. oryginał zaświadczenia o zgodności dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy, z obowiązującymi przepisami unijnymi (Dyrektywa 2005/36/WE) – w Polsce zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Lekarska. Dokument ten poświadcza zgodność ukończonego kształcenia z art. 24 Dyrektywy 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
6. oryginał lub poświadczoną za zgodność z oryginałem kopię tłumaczenia przysięgłego zaświadczenia.

Należy przy tym zaznaczyć, że jeśli chcemy złożyć również wniosek o uznanie dyplomu specjalisty, przewidziane jest na to odrębne postępowanie. Z praktycznego punktu widzenia dobrą informacją jest to, że zarówno wniosek o uznanie dyplomu lekarza jak i dyplomu lekarza specjalisty mogą zostać złożone jednocześnie, zaś załączniki wspólne dla obu postępowań mogą zostać złożone w jednym egzemplarzu. Pamiętać również trzeba o tym, że MEBECO nie zwraca dokumentów załączonych do wniosku, gdyż stanowią one jego integralną część i przechowywane są w archiwum jako dowód przeprowadzonego postępowania.

Koszty administracyjne postępowania

Tak jak wspominaliśmy na początku Szwajcaria to bogaty, ale również drogi kraj. Znajduje to odzwierciedlenie w kosztach administracyjnych postępowania, i tak koszt opłaty skarbowej od wydania postanowienia o nostryfikacji dyplomu wacha się pomiędzy 800 a 1000 franków. Istotne jest to, że faktura jest wystawiana na wnioskodawcę po weryfikacji przez MEBECO kompletności wniosku. Postanowienie o nostryfikacji dyplomu jest wysyłane po potwierdzeniu dokonania opłaty.

Egzamin ze znajomości jednego z języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii

Osoba prowadząca praktykę lekarską w Szwajcarii musi złożyć wniosek o uznanie jej kompetencji językowych w rejestrze zawodów medycznych MedReg. Wraz z wnioskiem o nostryfikację dyplomu wnioskować można równocześnie o uznanie umiejętności językowych w zakresie jednego lub kilku języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii, tj. niemieckiego, francuskiego i włoskiego.

Posiadanie umiejętności językowych potwierdzić można na jeden z poniższych sposobów:

• składając oryginał lub kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem certyfikatu językowego odpowiadającego przynajmniej poziomowi B2, uzyskanego nie wcześniej niż 6 lat przed złożeniem wniosku o nostryfikację;
• składając oryginał lub kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem dyplomu lekarza lub lekarza specjalisty uzyskanego w wyniku kształcenia w jednym z języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii;
• pracy zawodowej wykonywanej w jednym z języków urzędowych obowiązujących w Szwajcarii realizowanej przez przynajmniej trzy lata w okresie ostatnich pięciu lat.

Koszt postępowania o uznanie umiejętności językowych mieści się w przedziale 50-100 franków. Wniosek o uznanie umiejętności językowych można złożyć również po rozpatrzeniu wniosku o nostryfikację dyplomu.

Usługa tłumaczenia i legalizacji dokumentów

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów na każdy z obowiązujących w Szwajcarii języków urzędowych (niemiecki, francuski lub włoski) oraz na zlecenie legalizuję tłumaczenia w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całą procedurę legalizacji oraz skompletować wniosek o uznanie dyplomu lekarza w Szwajcarii. Usługa taka obejmuje:

• tłumaczenie dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji lekarza w Szwajcarii;
• legalizację tłumaczeń;
• legalizację dokumentów oryginalnych;
• skompletowanie wniosku o uznaniu dyplomu.

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji lekarza w Szwajcarii:

biuro@nowatkowski.pl 

Tel. (+48) 600 715 198

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły
j. włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Tak jak wspominaliśmy w poprzednich artykułach, Unia Europejska w Dyrektywie 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych przewiduje dla zawodów regulowanych taki jak lekarz, lekarz specjalista, pielęgniarka, lekarz dentysta, wyspecjalizowany lekarz dentysta, lekarz weterynarii, położna, farmaceuta i architekt, automatyczne uznanie kwalifikacji w kraju członkowskim, w który przedstawiciel wyżej wymienionych zawodów zamierza podjąć działalność zawodową. Przeprowadzenie takiego postępowania uznającego kwalifikacji jest więc zasadne, w przypadku w którym zmieniamy miejsce zamieszkania z kraju członkowskiego, w którym uzyskaliśmy kwalifikacje (w naszym przypadku Polski), na inny kraj członkowski (w naszym przypadku Włochy).

Na czym polega okazjonalne świadczenie usług lekarza we Włoszech?  

Co jeśli jednak nie chcemy na stałe przeprowadzić się do Włoch, lub nie jesteśmy pewni, czy odnajdziemy się w tym kraju społecznie i zawodowo? Dyrektywa 2005/36/WE przewiduje w takich przypadkach możliwość świadczenia usług medycznych o charakterze tymczasowym i okazjonalnym. Co to w praktyce oznacza
i czym różni się od uznania kwalifikacji lekarza w celu podjęcia stałej pracy zawodowej? Przede wszystkim świadczenie usług tymczasowe i okazjonalne przewiduje, że praca zawodowa zostanie podjęta na jakiś czas i nie będzie ona miała stałego charakteru. Co istotne, dyrektywa nie wskazuje ani długości świadczenia usług tymczasowych i okazjonalnych ani ich częstotliwości, precyzując jedynie, że „Tymczasowy i okazjonalny charakter świadczenia usług podlega każdorazowo indywidualnej ocenie, przy uwzględnieniu przede wszystkim jego długości, częstotliwości, regularności i ciągłości”.

Obowiązek poinformowania właściwego organu we Włoszech przed podjęciem okazjonalnego świadczenia usług

Artykuł 7 Dyrektywy 2005/36/WE nakłada na usługodawcę, który po raz pierwszy przenosi się z jednego państwa członkowskiego do innego w celu świadczenia usług, poinformowania o tym z wyprzedzeniem właściwego organu przyjmującego państwa członkowskiego. Co ten obowiązek w praktyce oznacza dla lekarza, który zamierza świadczyć usługi w sposób okazjonalny i tymczasowy we Włoszech? Przede wszystkim właściwym organem, który należy poinformować o zamiarze świadczenia usług jest włoskie Ministerstwo Zdrowia. Informację taką należy przekazać do ministerstwa na 30 dni przed pierwszym świadczeniem. Do informacji należy załączyć następującą dokumentację:

1. ważny dokument tożsamości zawierający podpis posiadacza;
2. pisemne oświadczenie zawierające następujące informacje: dokładne daty w bieżącym roku, w których będą świadczone usługi, nazwę i dokładny adres miejsca, gdzie będą one świadczone. Oświadczenie musi zawierać ponadto informacje o rodzaju świadczenia oraz polisie ubezpieczeniowej od odpowiedzialności zawodowej;
3. kopię dyplomu lekarza;
4. zaświadczenie o prawie do wykonywania zawodu w kraju, który wydał dyplom – warto tu zaznaczyć, że w przypadku Polski właściwym dokumentem jest prawo wykonywania zawodu lekarza wydawane przez Okręgową Izbę Lekarską;
5. zaświadczenie o zgodności dyplomu, o którego uznanie wnioskujemy, z obowiązującymi przepisami unijnymi (Dyrektywa 2005/36/WE z późn. zm.) – w Polsce zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Lekarska. Dokument ten poświadcza zgodność ukończonego kształcenia z art. 24 Dyrektywy 2005/35/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
6. zaświadczenie dotyczące nienagannej postawy etycznej – zaświadczenie to wydaje Okręgowa Izba Lekarska. Poświadcza ono, że lekarz nie został ukarany przez sąd lekarski, ani nie toczy się wobec niego żadne postępowanie, które mogłoby skutkować zawieszeniem lub ograniczeniem uprawnień;
7. opłatę skarbową w wysokości 16 euro.

Termin wydania decyzji zawierającej zezwolenie na świadczenie usług lekarza w sposób okazjonalny i tymczasowy przez włoskie Ministerstwo Zdrowia to 30 dni.

Dla kogo jest korzystne okazjonalne i tymczasowe świadczenie usług lekarza we Włoszech?

Świadczenie okazjonalne i tymczasowe usług lekarza we Włoszech może stanowić alternatywę dla uznania kwalifikacji lekarza, dla tych przedstawicieli tego zawodu, którzy:

1. nie są do końca przekonani, czy chcą na stałe przeprowadzić się do Włoch i związać z tym krajem swoją przyszłość zawodową;
2. otrzymali ofertę współpracy, która nie ma stałego charakteru, ale która może stanowić zalążek stałej współpracy lub też mają zamiar okazjonalnie świadczyć usługi we Włoszech w ramach własnej praktyki;
3. nie znają języka włoskiego – w istocie, przy świadczeniu usług w sposób okazjonalny i tymczasowy znajomość języka włoskiego nie jest konieczna, jeśli dla naszego włoskiego pracodawcy czy też naszych pacjentów wystarczająca jest przykładowo znajomość języka angielskiego.

Oczywiście składając wniosek o wydanie decyzji zawierającej zezwolenie na świadczenie usług lekarza w sposób okazjonalny i tymczasowy we Włoszech pamiętać należy, że musimy mieć ustalone dwie kwestie:

• miejsce (np. prywatna praktyka, prywatna klinika, szpital, ośrodek zdrowia), gdzie będziemy świadczyć tego rodzaju usługi;
• przewidywane daty świadczenia tych usług w roku bieżącym.

Postanowienie wydane przez włoskie Ministerstwo Zdrowia jest ważne w roku, w którym składamy wniosek. Jeśli również w kolejnym roku mamy zamiar świadczyć usługi w sposób okazjonalny i tymczasowy, powinniśmy poinformować o tym ponownie Ministerstwo Zdrowia, co istotne jednak nie musimy przy tym po raz drugi załączać dokumentów potwierdzających nasze wykształcenie i prawo do wykonywania zawodu.

Warto też zaznaczyć, że możliwość świadczenie usług w sposób okazjonalny
i tymczasowy we Włoszech nie ogranicza się wyłącznie do zawodu lekarza, ale odnosi się również do innych zawodów regulowanych takich jak lekarz dentysta, lekarz dentysta specjalista, lekarz specjalista, farmaceuta, lekarz weterynarii oraz innych zawodów medycznych.

Usługa tłumaczenia i złożenia wniosku do włoskiego Ministerstwa Zdrowia o świadczenie usług w sposób okazjonalny i tymczasowy

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów oraz na zlecenie mogę przeprowadzić całą procedurę złożenia wniosku we włoskim Ministerstwie Zdrowia.

Jeśli masz pytania odnośnie podjęcia świadczenia usług lekarza czy innych zawodów medycznych we Włoszech:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198

Unia Europejska w celu zniesienia przeszkód w swobodnym przepływie osób i usług między Państwami Członkowskimi przyjęła 7 września 2005 r. dyrektywę 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Dyrektywa umożliwia osobom, które uzyskały kwalifikacje zawodowe w jednym z Państw Członkowskich, dostęp do tego samego zawodu i jego wykonywania w innym Państwie Członkowskim na takich samych prawach jak obywatele tego drugiego Państwa Członkowskiego. Artykuł 21 dyrektywy wprowadził automatyczną zasadę uznawania kwalifikacji dotyczących zawodów medycznych, wśród których zawodu pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną. Dokument potwierdzający kwalifikacje pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną to zgodnie z załącznikiem V pkt 5.2.2 dyrektywy, w odniesieniu do Polski, „dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku pielęgniarstwo z tytułem magister pielęgniarstwa”, który może zostać wydany przez „instytucję prowadzącą kształcenie na poziomie wyższym uznaną przez polskie władze”. Ponadto należy przedstawić zaświadczenie potwierdzające, że ukończone kształcenie pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną jest zgodne z art. 31 dyrektywy 2005/36/WE, tj. obejmuje co najmniej program określony w załączniku V pkt 5.2.1 rzeczonej dyrektywy. Zaświadczenie takie wydaje Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych właściwa dla miejsca zamieszkania. Istotne jest to, że uznanie wykształcenia za zgodne z dyrektywą 2005/36/WE możliwe jest tylko w przypadku, w którym rozpoczęliśmy studia po 1 maja 2004 r. – data odniesienia dla Polski w zakresie uznawania minimalnych wymogów w zakresie kształcenia. Co zatem jeśli rozpoczęliśmy studia medyczne przed 1 maja 2004 r.? W takim przypadku zastosowanie może znaleźć artykuł 23 dyrektywy mówiący o tzw. prawach nabytych. Wówczas należy uzyskać z Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych zaświadczenie potwierdzające wykonywanie, faktycznie i zgodnie z prawem przedmiotowego rodzaju działalności nieprzerwanie przez co najmniej trzy lata w okresie pięciu lat poprzedzających wydanie zaświadczenia.

Dokumenty niezbędne do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech

Do dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech należą:

1. ważny dokument tożsamości zawierający podpis posiadacza;
2. dyplom, o którego uznanie wnioskujemy;
3. zaświadczenia o prawie do wykonywania zawodu w kraju, który wydał dyplom – warto tu zaznaczyć, że w przypadku Polski właściwym dokumentem jest prawo wykonywania zawodu pielęgniarki wydane przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych;
4. zaświadczenie o zgodności odbytego kształcenia pielęgniarki z art. 31 dyrektywy lub też – w przypadku pielęgniarek które rozpoczęły kształcenie przed 1 maja 2004 r. – zaświadczenie o tzw. prawach nabytych zgodne z art. 23 dyrektywy. W obu przypadkach zaświadczenie wydaje Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych;
5. zaświadczenie dotyczące nienagannej postawy etycznej – zaświadczenie to również wydaje Okręgowa Izba Pielęgniarek i Położnych. Poświadcza ono nienaganną postawę zawodową pielęgniarki. Warto przy tym zaznaczyć, że zaświadczenie jest ważne przez okres 3 miesięcy od daty jego wystawienia;
6. zaświadczenie o niekaralności wydawane przez Krajowy Rejestr Karny działający przy sądach okręgowych. W przypadku tego zaświadczenie również okres ważności równa się trzem miesiącom.

Czy dokumenty wydawane przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych wymagają legalizacji?

Jak wspomnieliśmy powyżej, wśród dokumentów, które należy załączyć do wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech znajdują się zaświadczenia potwierdzające zgodność ukończonego wykształcenia z dyrektywą 2005/36/WE czy też tzw. prawa nabyte w odniesieniu do tych pielęgniarek, które rozpoczęły studia przed 1 maja 2004 r. Często przewijające się pytanie brzmi następującą: czy zaświadczenia wydane przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych są wystarczające? Czy trzeba je legalizować, tłumaczyć, poświadczać w jakiś inny sposób?

Nie ma wątpliwości, że włoskie Ministerstwo Zdrowia wymaga załączenia do wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki tłumaczeń na język włoski. Tłumaczenia takie może wykonać tłumacz przysięgły języka włoskiego wpisany na listę tłumaczy polskiego Ministerstwa Sprawiedliwości. Co jednak z oryginałami zaświadczeń, czy należy opatrzyć je tzw. pieczęcią apostille? Warto przy tym zwrócić uwagę, że od 16 lutego 2019 r. nastąpiły zmiany w odniesieniu do poświadczeń niektórych dokumentów urzędowych wydawanych w jednym państwie członkowskim UE, które mają być przedstawione w innym państwie członkowskim UE. Chodzi tutaj o wejście w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1191 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie promowania swobodnego przepływu obywateli poprzez uproszczenie wymogów dotyczących przedkładania określonych dokumentów urzędowych w Unii Europejskiej i zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (rozporządzenie 2016/1191), które m.in. znosi obowiązek opatrywania apostille niektórych rodzajów dokumentów. Trzeba jednak zaznaczyć, że rozporządzenie odnosi się do konkretnych dokumentów dot. głównie identyfikacji obywatela UE i poświadczających takie informacje jak data i miejsce urodzenia, imię i nazwisko, stan cywilny, obywatelstwo. Nie ma wśród nich dokumentów takich jak dyplomy, świadectwa i inne dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji formalnych, co do których rozszerzenie zniesienia obowiązku legalizacji apostille miało być poddane dalszej ocenie Parlamentu Europejskiego i Rady. Wprawdzie to samo rozporządzenie nakłada na organy państw członkowskich obowiązek korzystania z dostępnych funkcjonalności tzw. systemu IMI (system wymiany informacji na rynku wewnętrznym), tak więc istnieje możliwości, że włoskie Ministerstwo Zdrowia w przypadku wątpliwości co do wiarygodności zaświadczenia wydanego przez polską Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położnych zwróci się bezpośrednio do polskiego organu, który je wydał, to jednak „ostrożność procesowa” jak i chęć szybkiego zakończenia postępowania administracyjnego przemawia za opatrzeniem pieczęcią apostille zaświadczeń wydanych przez OIPiP. Przy składaniu wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki do włoskiego Ministerstwa Zdrowia pamiętać musimy, że zaświadczenia wydawane przez samorząd pielęgniarki ważne są przez okres 3 miesięcy, co za tym idzie w momencie składania wniosku data ich wydania nie powinna być wcześniejsza niż trzy miesiące.

Uzyskanie postanowienia o uznaniu kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech i co dalej?

Czy po wydaniu postanowienia o uznaniu kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech można prowadzić działalność zawodową czy też wymagane jest spełnienie dodatkowych formalności w tym zdanie egzaminu z języka włoskiego? Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w rozporządzeniu z mocą ustawy nr 206/2007, które stanowi wdrożenie we Włoszech m.in. dyrektywy 2005/36/WE w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych. Zgodnie z art. 7, ustęp 1 rozporządzenia nr 206/2007 w celu prowadzenia działalności zawodowej osoba, której wydano postanowienie o uznaniu kwalifikacji musi posiadać niezbędne kompetencje językowe. Ustęp 1 – bis tegoż rozporządzenia uściśla, że w przypadku zawodów, które mogą mieć wpływ na bezpieczeństwo pacjentów właściwe organy, czyli w przypadku zawodu pielęgniarki Izba Zawodów Pielęgniarskich (wł. Ordine delle Professioni Infermieristiche), mają obowiązek weryfikacji znajomości języka włoskiego. Ustęp 1 – quater rozporządzenia doprecyzowuje ponadto, że stopień trudności egzaminu językowego musi być proporcjonalny do prowadzonej działalności. Podsumowując, chociaż do wydania postanowienia o uznaniu kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech nie jest wymagany żaden egzamin językowy, należy uwzględnić fakt, że po uzyskaniu postanowienia o uznaniu kwalifikacji, w celu podjęcia działalności pielęgniarskiej konieczne jest uzyskanie wpisu do właściwej terytorialnie Izby Zawodów Pielęgniarskich, która z kolei ma obowiązek weryfikacji kompetencji językowych pielęgniarki zanim podejmie ona działalność na terenie Włoch.

Wynagrodzenie i pozycja pielęgniarki we Włoszech

Zarówno wynagrodzenie jak i pozycja społeczna zawodu pielęgniarza i pielęgniarki we Włoszech są znacznie wyższe niż w Polsce. Średnie miesięczne wynagrodzenie pielęgniarki we Włoszech w skali kraju wynosi ok. 2200 euro miesięcznie, z tymże dla pielęgniarki z doświadczeniem wartość ta może osiągnąć nawet 3500 euro miesięcznie. Regionami, w których średnie miesięczne wynagrodzenie pielęgniarki jest najwyższe są Liguria (2800 euro) i Lombardia (2300 euro).

Usługa tłumaczenia, legalizacji i przygotowania wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech

Wykonuję tłumaczenia przysięgłe oryginalnych dokumentów oraz na zlecenie realizuję usługę przygotowania wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech. Jestem tłumaczem przysięgłym, który zdeponował wzór podpisu i pieczęci w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, stąd też moje tłumaczenie może uzyskać pieczęć legalizacyjną tzw. apostille. Na zlecenie mogę przeprowadzić całe postępowanie polegające na:

• tłumaczeniu dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech;
• legalizacji tłumaczeń;
• legalizacji dokumentów oryginalnych;
• przygotowaniu wniosku o uznanie kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech.

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły języka włoskiego
Nr uprawnień: TP/38/10
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Jeśli masz pytania odnośnie uznania kwalifikacji pielęgniarki we Włoszech:

biuro@nowatkowski.pl  

Tel. (+48) 600 715 198

Piotr Nowatkowski
Tłumacz przysięgły języka włoskiego
nr uprawnień: TP/38/10
Tłumacz akredytowany przy Ambasadzie Włoch w W-we
T: +48 600 715 198
E: biuro@nowatkowski.pl

Nie tylko Warszawa

Osoby mieszkające poza największymi aglomeracjami, a potrzebujące tłumaczenia przysięgłego z mniej popularnych języków jak choćby język włoski, często mają wątpliwości czy jest możliwe znalezienie tłumacza przysięgłego języka włoskiego na przykład w Szczecinie? Czy rzeczywiście trzeba udać się do Warszawy, aby móc przetłumaczyć dokumenty z lub na mniej popularne języki?

Tłumaczenie przysięgłe online – szybko i bez zbędnych formalności

Rozwój technologiczny ostatnich dekad wpłynął na wiele zawodów, w tym na zawód tłumacza przysięgłego. Czasy w których klient musiał się udać do tłumacza z oryginalnym dokumentem, a tłumacz pod lupą i na maszynie dokonywał przekładu bezpowrotnie odeszły do lamusa. Dzisiaj zawód tłumacza jest nierozerwalnie związany z siecią. To przez internet dokonuje się wyceny tłumaczenia na podstawie skanu lub zwykłego zdjęcia wykonanego telefonem komórkowym, wykonane tłumaczenie przesyła się również skanem, a jeśli występuje potrzeba przekazania oryginału – jest on szybko i sprawnie przesłany kurierem lub pocztą. Tak więc tłumacz przysięgły języka włoskiego w Szczecinie, tłumaczenie może bez problemu wycenić w innym mieście i przesłać zleceniodawcy efekt swojej pracy.

Nie z mojego miasta – trwa to za długo

Czy jeśli tłumacz nie mieszka w tym samym mieście co my, rzeczywiście wpływa to szybkość usługi? Przyjrzyjmy się najprostszemu przykładowi: tłumaczeniu dowodu rejestracyjnego z języka włoskiego. Jeśli zleceniodawca ze Szczecina zleci tłumaczenie dowodu tłumaczowi z innego miasta, przesyłając mu skan lub zdjęcie dokumentu, wycena zajmuję max. 15 minut, jeśli klient akceptuje warunki, jeszcze tego samego dnia roboczego tłumaczenie może zostać wykonane i nadane kurierowi, czyli przygotowane tłumaczenia dociera do klienta następnego dnia roboczego. Czy więc rzeczywiście trzeba koniecznie szukać tłumacza przysięgłego języka włoskiego w Szczecinie, żeby szybko zlecić i otrzymać tłumaczenie dowodu rejestracyjnego?

Liczy się czas i cena

Tłumaczenie przysięgłe jest usługą niematerialną, więc z powodzeniem może zostać wykonane bez osobistego kontaktu między zleceniodawcą a zleceniobiorcą. Co więcej, w takim przypadku cena usługi może być znacznie tańsza – nie ujmuje kosztu utrzymania biura przez tłumacza w danym mieście. Jeśli więc tłumacz przysięgły języka włoskiego w Szczecinie, oferuje usługi tłumaczeniowe mieszkańcom tego miasta nie utrzymując tam biura, ogranicza koszty i może w ten sposób zaoferować bardziej konkurencyjną, czytaj niższą cenę klientom. Jednocześnie tłumaczenie przekazane online, a jeśli jest taka konieczność – również kurierem – nie różni się niczym od odebranego osobiście, za wyjątkiem faktu, że oszczędzamy swój czas unikając niepotrzebnych dojazdów!

Jeśli poszukujesz tłumacza przysięgłego języka włoskiego w Szczecinie:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198

Notarialne poświadczenie podpisu to stosunkowo prosta i nieczasochłonna czynność. Notariusz poświadcza, że to właśnie my złożyliśmy podpis pod danym dokumentem, identyfikując nas na podstawie okazanego dokumentu tożsamości. A co jeśli osoba, której podpis jest poświadczany, jest cudzoziemcem, przykładowo Włochem, i nie włada biegle językiem polskim, czy wymagana jest wówczas obecność tłumacza przysięgłego języka włoskiego?

Tylko podpis i aż podpis

W teorii w przypadku poświadczenia podpisu notariusze nie ingerują w treść dokumentu, pod którym podpis jest składany. Kierują się przy tym zasadą, że ich obowiązek sprowadza się do weryfikacji tożsamości stawającego, a nie treści samego dokumentu. W praktyce jednak treść dokumentu poddają w jakimś stopniu weryfikacji – dzieje się tak chociażby w przypadku umów sprzedaży udziałów w spółkach kapitałowych – notariusz weryfikuje wówczas, na podstawie aktualnego odpisu z KRS czy osoba reprezentująca daną spółkę jest do tego uprawniona. W przypadku podpisu złożonego przez cudzoziemca dochodzi kilka innych, istotnych kwestii takich, jak:

• Czy na pewno cudzoziemiec rozumie, jaka jest istota notarialnego poświadczenia podpisu w Polsce (tzn. jest dla niego jasne, że notariusz nie bierze odpowiedzialności za treść podpisywanego dokumentu, a jedynie za poświadczenie tożsamości stawających?);
• Czy notariusz, w przypadku gdy nie posługuje językiem obcym cudzoziemca, jest w stanie bezbłędnie zidentyfikować takie dane cudzoziemca jak imiona rodziców (kilkakrotnie, jako tłumacz przysięgły języka włoskiego byłem świadkiem, gdy stawający Włoch nie rozumiał, w jakim celu notariusz prosi o imiona jego od dawna nieżyjących rodziców; dopiero tłumaczenie, że w Polsce są to dane identyfikacyjne danej osoby przekonały go do podania ich notariuszowi), adres zamieszkania, organy, które wydały dokument tożsamości cudzoziemca czy termin ważności samego dokumentu?

Brak tłumacza przysięgłego może skutkować nie tylko wydłużeniem czynności, ale również pojawieniem się przesłanek do jej unieważnienia. Nie trudno chyba wyobrazić sobie sytuację, gdy cudzoziemiec – przekonany, że notariusz weryfikuje również treść umowy – w przypadku rozbieżności pomiędzy treścią, jaka została mu uprzednio przedstawiona, a tą, pod którą złożył podpis w języku, którego nie znał, zgłosi się z roszczeniem do samego notariusza. Nawet jeśli w istocie treść umowy nie podlega interwencji notariusza, to jednak brak należytej informacji odnośnie istoty czynności poświadczenia podpisu w Polsce, przekazanej w ojczystym języku cudzoziemca, może stanowić nie lada problem dla samego rejenta.

W ostatnim czasie doszła również kwestia ochrony danych osobowych związana z wprowadzeniem dyrektywy RODO. Notariusz, przed poświadczeniem podpisu danej osoby, a co za tym idzie jej tożsamości, powinien przekazać jej informację o ochronie danych osobowych. Czy informacja przekazana w języku angielskim (pod warunkiem że rejent biegle posługuje się tym językiem) cudzoziemcowi, np. Włochowi, który niekoniecznie musi posługiwać się tym językiem, sprawia, że informacja taka jest ważna i można uznać, że cudzoziemiec w pełni się z nią zapoznał i zrozumiał?

Tłumacz usprawnia i uprawomocnia poświadczenie podpisu przez cudzoziemca   

Obecność tłumacza przysięgłego przy poświadczeniu podpisu przez cudzoziemca znacznie usprawnia cały proces. W przypadku asysty tłumacza przysięgłego nie mogą się również pojawić – post factum – zarzuty, że stawający cudzoziemiec nie zrozumiał natury czynności notarialnej, a co za tym idzie zachodzą przesłanki do jej unieważnienia, co w przypadku umów z podpisem poświadczonym notarialnie może rodzić poważne skutki dla obu stron umowy.

Jeśli potrzebujesz obecności tłumacza przysięgłego języka włoskiego przy poświadczeniu podpisu u notariusza:

biuro@nowatkowski.pl

Tel. (+48) 600 715 198