Notarialne poświadczenie podpisu to stosunkowo prosta i nieczasochłonna czynność. Notariusz poświadcza, że to właśnie my złożyliśmy podpis pod danym dokumentem, identyfikując nas na podstawie okazanego dokumentu tożsamości. A co jeśli osoba, której podpis jest poświadczany, jest cudzoziemcem, przykładowo Włochem, i nie włada biegle językiem polskim, czy wymagana jest wówczas obecność tłumacza przysięgłego języka włoskiego?
Tylko podpis i aż podpis
W teorii w przypadku poświadczenia podpisu notariusze nie ingerują w treść dokumentu, pod którym podpis jest składany. Kierują się przy tym zasadą, że ich obowiązek sprowadza się do weryfikacji tożsamości stawającego, a nie treści samego dokumentu. W praktyce jednak treść dokumentu poddają w jakimś stopniu weryfikacji – dzieje się tak chociażby w przypadku umów sprzedaży udziałów w spółkach kapitałowych – notariusz weryfikuje wówczas, na podstawie aktualnego odpisu z KRS czy osoba reprezentująca daną spółkę jest do tego uprawniona. W przypadku podpisu złożonego przez cudzoziemca dochodzi kilka innych, istotnych kwestii takich, jak:
- Czy na pewno cudzoziemiec rozumie, jaka jest istota notarialnego poświadczenia podpisu w Polsce (tzn. jest dla niego jasne, że notariusz nie bierze odpowiedzialności za treść podpisywanego dokumentu, a jedynie za poświadczenie tożsamości stawających?);
- Czy notariusz, w przypadku gdy nie posługuje językiem obcym cudzoziemca, jest w stanie bezbłędnie zidentyfikować takie dane cudzoziemca jak imiona rodziców (kilkakrotnie, jako tłumacz przysięgły języka włoskiego byłem świadkiem, gdy stawający Włoch nie rozumiał, w jakim celu notariusz prosi o imiona jego od dawna nieżyjących rodziców; dopiero tłumaczenie, że w Polsce są to dane identyfikacyjne danej osoby przekonały go do podania ich notariuszowi), adres zamieszkania, organy, które wydały dokument tożsamości cudzoziemca czy termin ważności samego dokumentu?
Brak tłumacza przysięgłego może skutkować nie tylko wydłużeniem czynności, ale również pojawieniem się przesłanek do jej unieważnienia. Nie trudno chyba wyobrazić sobie sytuację, gdy cudzoziemiec – przekonany, że notariusz weryfikuje również treść umowy – w przypadku rozbieżności pomiędzy treścią, jaka została mu uprzednio przedstawiona, a tą, pod którą złożył podpis w języku, którego nie znał, zgłosi się z roszczeniem do samego notariusza. Nawet jeśli w istocie treść umowy nie podlega interwencji notariusza, to jednak brak należytej informacji odnośnie istoty czynności poświadczenia podpisu w Polsce, przekazanej w ojczystym języku cudzoziemca, może stanowić nie lada problem dla samego rejenta.
W ostatnim czasie doszła również kwestia ochrony danych osobowych związana z wprowadzeniem dyrektywy RODO. Notariusz, przed poświadczeniem podpisu danej osoby, a co za tym idzie jej tożsamości, powinien przekazać jej informację o ochronie danych osobowych. Czy informacja przekazana w języku angielskim (pod warunkiem że rejent biegle posługuje się tym językiem) cudzoziemcowi, np. Włochowi, który niekoniecznie musi posługiwać się tym językiem, sprawia, że informacja taka jest ważna i można uznać, że cudzoziemiec w pełni się z nią zapoznał i zrozumiał?
Tłumacz usprawnia i uprawomocnia poświadczenie podpisu przez cudzoziemca
Obecność tłumacza przysięgłego przy poświadczeniu podpisu przez cudzoziemca znacznie usprawnia cały proces. W przypadku asysty tłumacza przysięgłego nie mogą się również pojawić – post factum – zarzuty, że stawający cudzoziemiec nie zrozumiał natury czynności notarialnej, a co za tym idzie zachodzą przesłanki do jej unieważnienia, co w przypadku umów z podpisem poświadczonym notarialnie może rodzić poważne skutki dla obu stron umowy.
Jeśli potrzebujesz obecności tłumacza przysięgłego języka włoskiego przy poświadczeniu podpisu u notariusza:
Tel. (+48) 600 715 198